Biz Cimcirik & Ben

Bir turuncu sürahi…

IMG_4794

Hatta daha fazlası. Çok daha fazlası…

Objelere,, eşyalara fazla anlam yüklemem. Hatta pahalı şeyler de almam pek. Nitekim, kırılıyorlar, bozuluyorlar… Evde de hiçbir şey misafirler için ayrılmaz, hepsini kullanırız. Ancak bu sürahinin benim için anlamı büyük. Kullan(a)madım onu uzun süre.

Çok sevdiğim bir ablam vardı. Çok, hem de çok sevdiğim. Ve ne yazık ki “vardı” diyorum. En yakın arkadaşımın ablası. Benim için farklı bir yerdeydi. Irmak’a 4.5 aylık hamileyken, o henüz 30’lu yaşlarının yarısına gelmemişken, o sevimsiz hastalık nedeniyle kaybettik. Bana doğum günümde aldığı bu sürahiyi kaldırdım ben de. Turuncu sevdiğimi bildiği için girdiği mağazadaki tüm turuncuları almıştı bana. Hatta düğünümüzde de imzası olduğu için bol turunculu bir düğündü sayesinde…

Kullanmadım yıllarca bu sürahiyi. Korktum. Ya kırılırsa diye çok korktum. Arada dolabı açıyor, ona bakıyor, onunla konuşuyordum. Ancak bu eve taşınınca “yeter” dedim. Artık kullanacağım. Çıkardım kaldırdığım yerden. Evet hâlâ hassasım. Mesela bir başkası onu taşırken çok huzursuz oluyorum. O taşıyan Arkın bile olsa… Korkuyorum kırılacak diye. Kaldırmak da istemiyorum.  Hata yapmışım yıllarca saklayarak.  Hani bolca çıkıyor ya Instagram’daki fotoğraflarda, açıklamak istedim nedenini.

Bana sorarsanız, böyle anlamı büyük olan, çıkarmaya korktuğunuz eşyalarınız varsa, kullanın siz de, hayata katın…

 

 

6 Yorum
  1. Anonim 8 sene ago
    Reply

    Güle güle uzun yıllarda kullanin sanırım istemeden kırdım sizi kusura bakmayın. … artık benimde o surahiye veda etme zamanım gelmiş …. ☺ istemicem bir daha

    • ManyakAnne 8 sene ago
      Reply

      :))) teşekkürler. Hayır kırılmadım neden kırılayım aşkolsun

      • Anonim 8 sene ago
        Reply

        Teşekkür ederim Şebnem hanim ☺ çok saolun severek takip ediyorum sizi ve inşallah uzun yıllarda takip edicem sevgiler

      • Anonim 8 sene ago
        Reply

        O halde çok sevindim şebnem hanım sizin sıkı takipcinizim inşallah uzun yıllarda takip etmeyi düşünüyorum sevgiler

  2. pelinarin 8 sene ago
    Reply

    benim de bir kuzenim vardı. ben de o sevimsiz hastalık nedeniyle kaybettim onu. evlendiğimde ev hediyesi olarak bana bir fil almıştı, kocaman. salonda duruyor, baş köşede ve evin 2 yaşındaki sakini ne hikmetse hiç uyarmama rağmen bir tek o file dokunmuyor.
    başınız sağolsun..

    • ManyakAnne 8 sene ago
      Reply

      Sizin de… 🙁

Yorum Yap

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

Devamı

post-image
Biz

Çok içimden geldi…

Yıl 1999, 21 yaşındayım. Sabah Gazetesi’nin Bayan Sabah ekinde köşe yazıyorum. Sunulan fırsata bakar mısınız? (Gerçi herkese sunulmuyordu, kendimi de ezmeyeyim şimdi burada…) Aylarca...
devamı