İstanbul’da Rus bir balerin… Dikiş dikmeyi yetimhanede büyüyen annesinden öğrenen bir kadın… Bana bir kez daha bir zamanlar ettiğim büyük lafları yediren, “giymez ki” dediğim…
En zorlandığım konulardan biriydi “ölüm”ü anlatmak. Hâlâ da öyle aslında. Ne zaman sorsa içime fenalık geliyor, ne zaman açıklamak zorunda kalsam kalbim acıyor. Şu anda…
Nasıl yönetilmek istiyorsak öyle çocuklar yetiştirmeliyiz Bundan iki sene önce Irmak için okul ararken, seçim yapmaya çalışırken çok zorlanmıştım. Hatta okullardan beklentilerimi, gittiğim okulları yazmıştım tek tek. Karar verdiğim gece nasıl rahat uyuduğumu anlatamam. Karar verdim vermesine de okul konusu…
Annemle konuşuyorduk geçen gün. O zaman doğrum sonrası ziyaretler nasıl olurdu, ilk doğum günümüzde ne yaptın falan derken konu diş buğdayına geldi. Bize yapmış. “Aaaa”…
Hiç düzenli değilim, hiç derli toplu değilim. Sadece bazı isteklerim var ev halkından. O da çevrede fazla inşaat olduğu ve ortalık toz dolu olduğu için.…
Biz, evde kırılan – dökülene ses etmeyiz. Sonuçta kimse bilerek bir şey dökmüyor, kırmıyor. Irmak ilk başlarda su döktüğünde ya da bir şey olduğunda hemen…
“Nerede?” En sık kullanılan kelimelerden biri de bu bizim evde. Annem bir şey bulamadığımda bana “bakmış olmak için mi bakıyorsun, bulmak- görmek için mi” derdi.…
Bir önceki yazıda Psikolog Damla Doğru’nun verdiği bilgileri aktarmıştım. Sıra geldi, çocukların sorularına vermemiz gereken cevaplara. O zaman buyuralım, okuyalım… Çocuklara cinselliği anlatırken dikkat…
İşte hepimizin aklındaki büyük sorulardan biri. “Anne ben neden geldim, nasıl oldum” sorusuyla karşılaşınca kem km ediyor, sonra yapmıyor muyuz gerekli açıklamayı… Gel de şimdiki…
İşte yine önemli ve bir o kadar da konuşulmayan konulardan biri. Nedense söz konusu cinsellik olunca, herkes sessizliğe bürünüyor. Geçen hafta, Instagram hesabımda da yazdığım…
Dolgu… Evet, bunu yazmam gerekiyordu. Doğru cümleleri kurmayı bekliyordum. Eskiden, “aman canım, ne gerek var estetik müdahalelere” derdim. Sanki çok biliyorum ya, öyle konuşurdum işte.…
Her akşam sofraya oturmadan önce “çocuğa karışmayacağım” diyorum. Kendi kendime söz veriyorum. “Bak” diyorum, “doyduğu zaman zaten yemez, üzerine gitme.” Bunun nedenlerinden biri, bebekken çok…