Az önce oturuyorduk. Birden Arkın’a evde bizimle yaşamak nasıl bir duygu onu sordum. Karşı cinsten iki kişi zor olsa gerek diye düşündüm. Kısa kısa ve madde madde anlat dedim. Ama sadece 10 madde hakkın var dedim. Tabii söze duygusal cümlelerle başladı da, onları kendime sakladım 🙂
Akşam eve geldiğimde ikisi tarafından karşılanmak çok keyifli.
Hafta sonları erken uyandırılmak işkence haline gelebiliyor. Hele ki karım da kızım da evde durmayı sevmiyorsa.
Birine bir şey söylediğimde diğeri anında savunmaya geçiyor.
“Hadi” diyen birdi, kızım doğduktan sonra iki oldu.
Pembe koltuklar ve pembe ayakkabı dolabıyla yaşıyorum. Zor değilmiş, alıştım.
Hangisinin neye ne zaman ağlayacağını, küseceğini kestirmek güç.
Sürpriz seven birdi, o da iki oldu.
Evdeki eşyaların sürekli yerinin değişmesine alıştım.
“Bu kıyafet bana yakıştı mı” sorusu artık iki kişi tarafından soruluyor.
Artık eşyalarımı koyacak bir yer bulamıyorum çünkü “o çekmece bana lazım” diyen sayısı da arttı.
Cok seker 🙂 Pembe dolapla yasiyorumda cok guldum 🙂