Biraz da sağlık... Biz

3 yıldır şeker ile akraba olduk

pinar

Biz Pınar’la, bizim bu evi beklerken oturduğumuz evdeyken tanışmıştık. Parkta… Çocukları sallarken muhabbet ediyorduk.

Neredeyse 1,5 yıldır hiç görmemiştim. Sonra şans eseri dün, bir doğum gününde karşılaştık. O beni önce hatırlamadı da ikiz annesi kolay unutulmuyor, ben sanki dün tanışmışız gibiydim. Konuşuyorduk ama birbirimizin isimlerini bilmiyorduk o dönemlerde, dün öğrendik. 🙂 Epey sohbet ettik. Temmuz 2010 doğumlu ikizleri var, Onur ve Yağmur. Pınar’la mini bir röportaj yapmak istedim. Nedeni, Onur’daki şeker hastalığı.

Biliyorsunuz, yaşadıklarımızı birbirimize anlatmamız gerektiğine inanıyorum tecrübe için. İşte Pınar da beni kırmadı, sorularımı yanıtladı. Kocaman teşekkür ediyorum kendisine…

Nasıl fark ettiniz şekeri?

Onur 2,5 yaşında Tip 1 Diyabet’e yakalandı. Biz çok su içmesinden ve aşırı idrardan fark ettik. Arka arkaya birkaç biberon su içiyordu. O zaman bezliydi ve beline kadar çişle kalkıyordu. Öğrendik ki bu ikisi ilk belirtilermiş. Tip 1 Diyabet 2-5 yaş grubu ve ergenlik çağında aktif, bunu belirtmeliyim. En küçük belirtide test yaptırın derim. Onur’un pankreansı insülin üretmiyor, bu sebeple insülin almak zorunda. 3 senedir Tip 1 Diyabet ile yaşıyoruz. Şimdi  anaokulu çağında şu an ve inatla isteme dönemindeyiz. Mümkün olduğunca karşılamaya çalışıyoruz ancak çok kısınca istekleri de artıyor.

Bir gününüz nasıl geçiyor?

Günümüz hareketli geçiyor okula sık sık gidiyorum çünkü öğretmeni ölçüm yapamıyor. Normalde 2 saatte bir kan şekerinin ölçülmesi lazım. Yedikleri kısıtlı değil. Hamburger de yiyor pizza da. Ama insülin ile önlemini alıyoruz. Yalnız en yasak gıdalar cips ve meyve suyu. Aşırı yükseltiyor şekeri. Bunları saklıyorum açıkçası. Yağmur, Onur’la ikiz olmalarına rağmen, abla gibi, çok yardımcı. Allah’ın takdiri diyorum ben ona. Onur görmesin diye üzülüyor, saklayarak yiyor mesela.

Yakın çevrende herkes ne yapılması gerektiğini biliyor değil mi?

Ailede herkes konuya hakim. Üç senedir şekerle akraba olduk. Onur da hakim duruma, “benim şekerim var bana zararlı” der mesela. Veya gelir bana sorar bu zararlı mı diye. Şekeri düşerse bunu anlıyor söylüyor ya da belli ediyor. “Bana bir şey verseniz iyi olacak” diyor. Ancak yükselişe geçerse bunu anlamıyor 300’le hiçbir şey yokmuş gibi davranabiliyor. Onurun şekerinin yaş itibari ile 100 ile 2oo arasında olması lazım. 250’yi geçerse ek ünite yapıp şekerini düşürmeniz şart. Aynı şekilde geceleri de 2 saatte bir kalkıyoruz. Gece nöbetleri babada.

 Düşmediğinde belirtileri neler oluyor? Başınıza geldi mi hiç?

Aslında şeker düşmesi çok tehlikeli. Çünkü bayılabiliyor. 60’ın altı tehlike boyutu. Biz 2 kere şeker düşmesi yaşadık. Uyuyordu. Ölçtüm, alet LOW yazınca şoka girdim. Uyandırmaya çalışıyorum, uyanmıyor. Uyanmıyor. Mutfakta elime ne geçtiyse getirdim ağzına tıktım. Vücut öyle bir şey ki tatlıyı hissettikçe uykuda yiyor. Yedikçe göz açıldı. Sonra kalktı çizgi film izlemeye… Ben gümledim bu sefer. Yükseldiğinde de insülin yapıp düşürüyoruz. Mesela bugün 300’dü eve geldiğimizde. Şu an uyuyakaldı. Şeker düşmedi hâlâ. Uyurken iğne yapacağım.

Peki ya diyabetliler için var olan ürünler?

Diyabetli ürünlerden yana değil doktorlar aslında. Hepsinde tatlandırıcı var diyorlar. Mesela büyüdüğünde tatlandırıcıya mahkum olmasın diye asla tadını almasın dediler.

Ölçtürmek ve iğnelerle arası nasıl?

Her şeye alıştı ama başlarda çok zordu. Her sabah yan komşum gelip Onur’u tuttu, ben iğne yaptım. Bu, bir yıla yakın sürdü. Sonra dedim oğlum bunun sonu yok teyze gelmesin biz yapalım. Kabul etti. Doktor kontrolümüz 3 ayda bir. Hemoglobin A1 c testi yapılıyor.  Bu 3 aylık şeker ortalaması demek. Şu anki yaşına göre 8.5’ları geçmemesi gerekiyor. Bundan 3 ay önce 8.5’tu. Bu ay kontrol zamanıydı, 7.4’e düşürmüşüz. Doktordan tebrik aldık mesela.

Sen nasılsın? Yoruluyor musun?

Şeker hastalığı bakımı zor bir hastalık. Hele çocukta daha zor. Çok yoruluyorum. Çok sinirim bozuluyor. Hatta çok ağlıyorum. Doktora gittim gerginliğim nedeniyle. “İlaçlık durum değil sizinki. Çocuğunuzdan dolayı gerginsiniz. Hasta kişi gülümseyemez. Siz çok gülümsüyorsunuz” dedi. Bana iyi bir şey söyledi aslında.  Gülmeyi severim..

Evdeki iş bölümü nasıl?

Sosyal faaliyetleri çok olan bir aileyiz. Etkinlikler, sinema, tiyatro… Programı ben yaparım, her yere götürürüz. Aaa bu arada benim off günüm cumartesi. Sabahtan akşama kadar babaannedeler. O gün bana ait, gezip duruyorum. Kafa boşaltıyorum. İyi geliyor.

Erkekler kadınlardan farklı biliyorsun. Kocan nasıl tepki verdi bu duruma?

O konuda çok şanslıyım çok şükür. Çok yardımcı. Çok dikkatli. Artık Onur’un nasıl olduğunu kaşından, gözünden anlıyoruz. Çocuklar doğduğundan beri erken gider işe. 15.30’da mesaisi biter, en geç 17.00’da eve gelir.

Yeniden çalışmayı düşünüyor musun?

Mümkün değil. Seneye okul başlayacak. Yine okul önünde olacağım.

 

 

 

 

6 Yorum
  1. Öznur oner 9 yıl ago
    Reply

    Benimde 2 oğlum var ikiz gibi .. Aralarında 1 yaş var. Küçük oğlum efe 5 yaşında ve 6 aydir tıp 1 diyabetli. Pınar hanımın yaşadığı herseyi bizde yaşıyoruz. Ve inanın çocuk için çok zor. Anne baba daha güçlü tabiki evlatları için ama çocuğunuz olmayacak zamanda pasta yada 1 liralık bir simit için ağlarsa ve yemezse işte orda film kopuyor. Üzüntü den ölmek üzere hissediyorsunuz ama söyle bir gerçek var. Diğer insanlardan çok daha sağlıklı besleniyor lar. Ve erken yaşta bilincleniyorlar. Çok şükür bu günümüze nice sifasi olmayan hastalık var. Bizim sifamiz insülin. . Herkese sağlık sıhhat dolu günler. .

    • ManyakAnne 9 yıl ago
      Reply

      Çook geçmiş olsun size de…
      Ve haklısınız, çok şükür her şeye…

  2. Kübra acar 9 yıl ago
    Reply

    26 yaşımdayım 4 senedir tip 1 dmyim ve 2 yaşında bir oğlum var. Okurken hem bir diyabetli hem bir anne olarak okudum ve tutamadım gözyaşlarımı. Hala hastalıga alısamadım ve en buyuk korkun oglumun da sınavının dıyabet olması. Rabbim şifa versin cok zor cok

    • ManyakAnne 9 yıl ago
      Reply

      Çok geçmiş olsun size de…

    • busra 9 yıl ago
      Reply

      Mrb geçmiş olsun demeyeceğim çünkü şeker geçmeyecek sadece alişacaksiniz ama oğlunuza bu kadar iyi baktığınız için sizi tebrik ediyorum.26 yaşındayim 13 yildir şeker hastasiyim okurken gözyaşlarimi tutamadim ne kadar şanslı olduğumu hissettim oğlunuz kadar küçük yaşta yakalanmadiğim için.şimdi tek korkum çocuklarimin şeker hastasi olmasi dahasi küçük yaşta bu hastalığa yakalanmasi.çok zor olmali.Allah yardimciniz olsun

  3. selma 9 yıl ago
    Reply

    Merhaba okurken gerçekten çok etkilendim, 2010 kasım doğumlu bir oğlum var çok şükür bir rahatsızlığı yok kendimi biran sizlerin yerine koydum gerçekten çok zor bir durum ama şükürler olsun ki ilaçlar ya da insülin bir şekilde atlatmasına vesile Allahım çocuklarımızı bizden ayırmasın onlar iyi ki varlar. sizlere de sağlıklı ömür ve mutlu günler nasip etsin inşallah.

Yorum Yap

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

Devamı

post-image
Biz

Çok içimden geldi…

Yıl 1999, 21 yaşındayım. Sabah Gazetesi’nin Bayan Sabah ekinde köşe yazıyorum. Sunulan fırsata bakar mısınız? (Gerçi herkese sunulmuyordu, kendimi de ezmeyeyim şimdi burada…) Aylarca...
devamı