Biz Cimcirik & Ben

4 yaşta başlayan kıyafet sorunu!

Biliyorum. Bu sorun değil. Velev ki sorun, en büyüğü bu olsun… Fakat yazasım geldi. Bizim cimcim günaydın diyerek değil “en sevdiğim tişört yıkandı mı” diye uyanıyor. Birden ortaya çıkan kıyafet sorunumuz hiç bitmeyecek sanırım. Saat başı üst baş değişiyor, ayakkabılara kusur buluyor. Çorap beğenmiyor. Ki hepsini birlikte alıyoruz. Maksimum sakin kalmaya çalışıyorum. En son dün sevdiği bir ayakkabıyı giyip, kusur bulunca ve hemen çıkarmak isteyince “tamam artık bunların hepsini başkalarına vereceğim” dedim. Sakin kalamadım. Yapamadım. Baktım “ne yaptım ben” diye ağlıyor. Tabii haklı olarak genelle bütünleştiremedi, o ayakkabı için kızdım sandı. “Ne yaptım şimdi” diye ağlayınca içim sızladı. Gözümden yaş aktı. Ama ben de bir insanım ve bir yere kadar sakin kalabiliyorum. Hâlâ düşündükçe kalbim acıyor. Kendimden nefret ediyorum!

Aldım yanıma. Öptüm kokladım. Neden kızdığımı anlattım. İnsanların giyecek kıyafeti olmadığını ama onun kusur bulduğunu, beğenmediğini… Sarılarak uyuduk pazar akşamüstü. Sonra çıktık caddeye. Yine 5 dakikada bir terledim üstümü değiştir demeye devam etti. Amacı aslında diğer tişörtleri giymekti. Bir de ekliyor “Şimdi bunu değiştirmek istemem, sevmediğim anlamına gelmiyor anne…”

Bu sabah okula giderken yine ayakkabıya takıldı, “ama giyeceğim” diye de ekledi sonunda. Sanırım ne yapsam nafile. Çok da alışveriş yapmıyoruz. Sadece ihtiyacı olanları alıyorum, keyfi bir şey değil. Artık daha da az alacağım. Bir monta ihtiyacı var, onu da alıp duracağım. Kıyafetler azaldıkça seçme şansı da azalacak.

Ne oldu da giyime bu kadar taktı bilmiyorum. Aklımda deli sorular. “Çok mutsuz da kıyafetle mi mutlu olmaya çalışıyor? Kendine güvenmiyor da güzel görünmeye mi çalışıyor” diye düşünmeden edemiyorum.  Saçma biliyorum ama…

Bakalım ne kadar sürecek. Gerçekten karışmıyorum giyeceklerine. Sıcakta tayt giymekten bacaklarında sivilceler çıktı. Çok çok çok ters olmadıkça ne isterse onu giydiriyorum. Sürekli karşı çıksam tepki olarak yapacak. Çıkmıyorum da… E peki neden?

Aklıma yazarken şu yöntem geldi. Kendi giyinmekten hoşlanmıyor. Çamaşır, pantolon giyiyor ama üstleri kendi giyemiyor henüz. “Peki” diyeceğim “madem değiştirmek istiyorsun o zaman kendin giy…” Bakalım etkili olacak mı?

Yine kalabildiğim kadar sakin kalacağım. Tepki vermeyeceğim. İşte benim de en büyük hatam bu. Gereken yerde sakin durup yanlış yerde tepki vermek… Sürekli kendimde kata aramaktan da hiç vazgeçmeyeceğim.
Sanırım bugün kendimi de anneliğimi de sevmiyorum… Her konuda başarısız hissettiğim günlerden biri daha. Haftaya böyle başlamak asap bozucu! Utanmasam ağlayacağım iş yerinde…
Ben de renkli giyinmeyi seviyorum. Eğlensin zevk alsın diye bir zamanlar en 
kızdığım şeyi yapıyorum ve aynı giyiyoruz anne kız. 
Eğlensek de, bir yerde hata yaptığım kesin.


18 Yorum
  1. Anonymous 10 yıl ago
    Reply

    2 yaşında bir cimcime var bizde de. Ayakkabı alana kadar canımız çıktı. beğenmeyince giymiyor bir de. sonunda birini beğendi de ohh dedik. sanırım bu kuşağın çocukları böyle diyorum 2 yaşındaki bunu yaparsa 4.5 yaşındaki neler yapmaz Allah hepimize kolaylık versin.

    • Anonymous 10 yıl ago
      Reply

      neden adınızı gizlediniz

  2. Anonymous 10 yıl ago
    Reply

    Kizim 3.5 su an hiv boyle bisey olmadi 2.5 yasindan beri kendi giyinir azicik kiyafeti var boyle bir hal simariklik tamamen anne kaybakli

    • Bir çocuğa sahip olmanız, size bütün çocuklar hakkında yorum yapabilme yeteneği ve bilgisi vermez, sayın Adsız anne… (Son yorumun sahibi.) Sizin kızınız öyle olabilir; bir başkasınınki böyle olabilir… Nedir bu, “Anne, annenin kurdudur” durumu, anlamıyorum. Sürekli bir; kendi gibi olmayanı aşağılama, ötekini yok etme hırsı… Her çocuk bir olmaz. Kardeş bile kardeşe benzemez. “Beş parmağın beşi bir mi!” lafını hiç mi duymadınız? Mizaç diye de bir şey var ki doğuştan geliyor… Sanırım burada sizin sihirli lafınız, “azıcık kıyafeti var” vurgusu… Bunun alt metni; “Ben az kıyafet alıyorum, siz çok alıp şımartıyorsunuz.” Bunun da alt metni var ama; “yaşam tarzı sizinki gibi olmayanı, meydanda sallandırma” gayretiniz, epey okunaklı…

    • Anonymous 10 yıl ago
      Reply

      adım Melis adsız diye triplenmişsinizde ben böyle düşündüm ve yazdım alınacak bişeyyok çokfazla kıyafet çokfazla oyuncak alıyor anneler genellikle sonrada doyumsuz deniyor, şımarık dedim gelişimin biparçası tamam ama abartıp giyinme krizi geçiren 2 yaşında bebekler var burda bi yanlışık var bende bir araştırmacıyım, pekçok anne gözlemliyorum onlarla çalışıyorum cidden yanlış tutumların sonucunu kendinizde aramalısınız. bende anneyim benimde yanlışlarım var ama az kıyafet almak bir çözümdür, birde anneler alışveriş avm filan geziyor çocuklarada ikoncan kokoş filan gibi isimler takıyor, çokta çirkin bir tutum, oyun çocuğu onlar giyinip süslenecek küçük kadınlar diiller. yaşam tarzı benim gibi olsun olmasın hemende atlayıp saldırmayın insan gibi yazdık

      • Azize 4 yıl ago
        Reply

        Benimde 3.5 yasimda kizim var melis hanim kiyafet giymiyor bunuda elestrin bakalim saat gecenin 2 si ben uyuduktan sonra pijama giydirebiliyorum yasamayana kolay geliyor konusmasi herbiri birbirinden farkli cocuklarin ne cok kiyafet nede baska birsey cozumlenemeyen durumlar cok fazla bu yaslarda …

    • Şebnem Seçkiner 10 yıl ago
      Reply

      Melis Hanım Merhaba
      Triplenmedim. Gayet net yazdım size. Bu kadar açık yazsaydınız size hak verebilirdim birçok konuda aynı düşündüğümüz için. Ancak o cümleleri yeniden okursanız kötü algılanmaya açık olduğunu göreceksiniz. Haklısınız. Birçok hata yapılıyor. Yapıyoruz, yapacağız da. bahsettiğim konu doyumsuzluk değildi. Çok kıyafet arasından seçmek değildi. Sürekli değiştirme isteğinden söz ettim. 2 yaşında giyinme krizini de abartıldığını düşünmüyorum. her çocuk farklı nihayetinde. Saldırmak da değildi. Siz yazdıklarınıza bakın. belki o zaman tutum değiştirirsiniz. İki cümlede hem şımarık hem anne hatası deyip arından da triplenmek, saldırmak… Bende hata varsa eğer, bunu güzel bir dille söyleyip yol gösterebilirdiniz mesela. Yazılarımın çoğunu bunun için yazıyorum. Yönlendirmek değil, tavsiye almak için….

    • Anonymous 10 yıl ago
      Reply

      Tamam kusura bakmayin genelde anneler hep ayni hataya dusuyor cidden hik dese cocuguna herseyi aliyor dolaplar dolup tasiyor benden cok kiyafeti var cocuklarin kendilerine ozel ipadleri filan var bunlar cok olumsuz seyler dogadan kopuk sorunlu tipler oluyor sonuctada siz yapiyosunuz diye degil toplumda cok var her yas kriz farkinda degilki krizler anne kaynakli. Dogal gelisim evet ama anne tepkisi cok onemli ne vakalar var yani. Kiyafet de alip 3 elbise 3 tisort koyun bakalim kriz oluyormu yoksa tatile 50 tisortle giden dev valiz yapan anneler var kesinlille hatalilar.

  3. Anonymous 10 yıl ago
    Reply

    ”böyle bir hal şımarıklık, tamamen anne kaynaklı” tespitini yapan saygı değer arkadaşımız çocuklar karakterleri ile doğuyor, sen üstüne ne katabilirsen oluyor, 2 yaş sendromu deyin, anneyi rakip görme, aşırı özgüven… Şimdiki nesil çok farklı gelişiyor. Lütfen böyle içi boş tespitlerde bulunmayalım zira komik duruyor.

  4. Gülşah 10 yıl ago
    Reply

    Hiçbiryerde hata yapmıyorsun 3 yaşından beri erkek çocuğu olmasına rağmen oğlumda böyle bir problem var şuan 9 yaşında ve hala öyle.Anaokulundayken pedagog la konuşmuştuk bu görsel bir hafıza renkleri kimi çocuk boyayla şekillerle eşleştirme yapar kimiside kıyafetleriyle hafızasında yarattığı hayal dünyasına uygun giyinmeye çalışırmış.Bizim evde marka takıntısı olan hiçkimse yok ama oğlum 3 yaşından beri giyim markalarını da seçer.Bu da görsel hafızasının şahane olduğuyla alakalı bir durum kısaca sevinmelisin kendinde hiçç hata arama mevsimine uygun seçtiği sürece kızma.ADSIZ olarak yorum yapan anneye de önerim biraz bence çocuğunun gelişimiyle ilgilensin az yada çok kıyafet almak malesef çocukların şımarık olup olmayacağına yön vermiyor.Cahil cahil yorum yapmak en kolayı sanırım.sevgiler

  5. sibel 10 yıl ago
    Reply

    7 yaşına 2 ay sonra girecek bir kızım, bir çok da kız annesi eş, dost ve tanıdığım var. hepsi de aynı dertten muzdarip. biz bu durumu kzıım 4 yaşına girdiğinden beri yaşıyoruz. dediğiniz gibi kendisinin beğenmediği hiçbirşey almamama rağmen, her sabah okul öncesi ne giyeceğim sendromu yaşıyoruz. çoğu zaman sabırla bekliyorum ve kendisine bırakıyorum kıyafet seçimini, zaman zaman ise aynı ölçüde sabırlı olamıyorum malesef. ha değişen bir şey oluyor mu? tabii ki hayır. 2 gün sonra sar başa tekrar dolap ve çekmece önü nöbetlerimiz, “hep aynı şeyleri giyiyorum, giyecek hiçbirşeyim yok” triplerimiz başlıyor.
    o yüzden bunun şımarıklıkla değil kadın olmakla ilgisi var, kadın 7 sinde de aynı 70 inde de. hep bir farklı ve güzel olma ve beğenilme isteği…

  6. Expat Mom Finland 10 yıl ago
    Reply

    Bizde sorun cok ileri olmasada arada sirada ne giyecegim krizi yasaniyordu 2 yasindan beri. Ben cozumu kizima 2 set kiyafet secip hazirlamak ama son karari ona birakmakta buldum. Boylece hem kendi karar vermis oluyor ama cok da mevsimine uygunsuz veya cok acaip secimler yapmamis oluyor. Ha illaki ise yaramadigi durumlar da olmuyor degil tabi 🙂

  7. Özgül 8 yıl ago
    Reply

    Merhaba. Az evvel 4 yasindaki kizimla inanilmaz bir pijama secimi tartismasiyla allak bullak olduk. Acaip kotu hissediyorum kendimi. Hemen internetten kiyafet takintisiyla ilgili yazilar bakmaya basladim. En yakini ve samimisi sizi buldum. Harika yazmissiniz. Ayni beni anlatiyor ayrica. Ben de ben ne yaptimda bu basima geldi diyorum. Sakin ve hersey cok guzel giderken, inanilmaz berbat ve tahammulsuz bir anneye donusuyorum.. bayagi da eski bir yazi. Hala devam ediyor mu??? Ozgulcebi2016@gmail.com

  8. Erhan çalışkan 7 yıl ago
    Reply

    2,5 yaşında oğlum var.birden ne olduysa(sahilde motosiklet gürültüsünden korktuğunu anlatıyor bazen,bir de mahalledeki parkın elektrik direğinde ses geldiğini,korktuğunu söylüyor) hiç birşey giymemeye başladı,çorap dahi.evden hiç çıkmak istemiyor.en sevdiği oyunları,oyuncakları,gıdaları almayı teklif etmemize rağmen çıkmamak için “uyut uyut” diye tutturuyor..bin bir zorlukla dil dökerek birşey ya giydirebiliyoruz yada başarılı olamıyoruz.eve hapsolup kalıyoruz.sürekli herşeyi onunla iletişim kurarak ve izah ederek anlatıyoruz..ne yapabiliriz.

  9. Ayşe Ceren 4 yıl ago
    Reply

    Şebnem hanım siz kızı büyüttünüz sıranızı savdınız, şimdi benim kızım 4.5 yaşında. 6 ay öncesine kadar giysileri bir başka odadaki dolaplardaydı. Sonra ona bir cocuk odası takımı aldık. Dolaplara çekmecelere yerleştik. Simdi her sabah gözyaşı. Once yazlıkları giymek istedi onları ayıklayıp kaldırdık. Simdi benim hiç guzel uzun kollu giysim yok demeler başladı. Her sabah 1 saat ağlıyor. Sarildim olmadi dil döküyorum nafile. Tamam atalım bu giysiler çırpınsa diyorum at diyor. Çıkmazdayım.

  10. F 4 yıl ago
    Reply

    Oğlum 4 yaşında. Sevdiği giysileri aman bunlar giyilir mi bunlar bebek giysisi diye aşağılayan yakınımin da, iki kez gayet hatalı şekilde sonucu ongoremeden giysiyi bazı sebeplerle zorla çıkaran benim de etkimle hep aynı şeyleri giymek istiyor yani sorunun tam tersi. Bu sıralar sabırla, neseyle, istediğini giyebileceğini (hasta etmeyecekse, aşırı pis değilse) söyleyerek kısmen aştık, darisinin diğer giysileri değiştirmeye de gelmesini umuyoruz. Tavsiyeleriniz gelirse değerlendiririz. Şebnem hanım sizin sorununuz geçmiş gibi anladım yorumlardan. Sevgiler..

  11. hilal 3 yıl ago
    Reply

    Bu yazı yazildiginda benim kızım dogmamisti bile, suan 3,5 yaşında ve 1 haftadır bütün kıyafetlerini çıkarttı attı giydiremiyorum guzelce anlatıyorum olmuyor kızıyorum olmuyor artık oturup ağlıyorum, zaten kıyafete karşı bi tavrı vardı yaklaşık 6 aydır ic çamaşır giymiyordu belirli kiyafetleri giyiyordu onun disina cikamiyorduk şimdi hepten soyundu ne yapacağımı şaşırmış durumdayım,giyiniyoruz dışarı çıkalım diye kesinlikle gelmek istemiyor ağlıyor ve bu arada asla baskıcı bir anne değilim ve herseyimizi iletişimle halledebiliyorduk ama şimdi nafile. bi tane daha kızım var 13 yaşında ve bu sorunların hiç birini yaşamadım çok şaşkın ve üzgünüm.

  12. Emel 3 yıl ago
    Reply

    Bilgi almak icin gercekden okumak istedim ama alabilcem bir bilgi yok burda😔

Yorum Yap

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

Devamı

post-image
Biz

Çok içimden geldi…

Yıl 1999, 21 yaşındayım. Sabah Gazetesi’nin Bayan Sabah ekinde köşe yazıyorum. Sunulan fırsata bakar mısınız? (Gerçi herkese sunulmuyordu, kendimi de ezmeyeyim şimdi burada…) Aylarca...
devamı