Sevgili anne.
Sevgili hemcinsim.
Hani büyüdük, hatta yaşlandık falan diyoruz ya. Bu, koca bir yalan biliyor musun? Geçen gün, kendimi 18-19 yaşında sandım.
Bir konser, parti olacağı zaman kıvranırdım evde. “Nasıl gideceğim, nasıl izin alacağım, hayır derlerse nasıl ikna edeceğim…”
Önce tabii ki anneme sorardım. “Baban karar versin” demesine rağmen bastıracağını bilirdim de gerilirdim. Öyle ya da böyle giderdim de, hani böyle “gidiyorum ben hadi görüşürüz” diye çıkamazdım evden.
Gerçi bir kez yaptım. Babam “Ben asla gitmeni istemiyorum ama senin kararın” demişti bir parti için. Ben de “Benim kararımsa gidiyorum” demiştim. Ve gitmiştim. Şimdi düşünüyorum da, annem bana boşuna “Kızın olsun sana benzesin” dememiş o zamanlar. 🙂 Bir de şu “Sana güveniyorum ama çevreye asla” sözüyle dalga geçerdim. Irmak 6 yaşında, neredeyse ben kullanmaya başlayacağım. Hiç de geyik değilmiş. Sonuna kadar haklılarmış meğer…
İşte geçen gün yine bu anları hatırladım. Neden? Çünkü Arkın’ın çok sevdiği, benim de onun kadar olmasa da sevdiğim bir gurubun konseri varmış önümüzdeki haftalarda bir Pazar akşamı. Arkın, önce annemi aramış. Irmak’a bakıp bakamayacağını sormuş. Her şeyi ayarlayıp bana öyle haber verdi. (Bu arada annem 15 gün sonrası için plan yapmaktan pek hoşlanmaz. Keza ben de. Aklıma bin türlü senaryo gelir.) Şimdi Arkın konserden bahsettikçe bakışıyoruz annemle. 🙂 )Kuzenimi bile aramış “geliyor musun” demek için. Konser dediğin zaman akan sular duruyor bizim beyde. Bazen “bensiz git” diyorum, kabul etmiyor. Bu da o konserlerden biri sandım. Bensiz gitmemesini de iltifat olarak kabul edeyim sakıncası yoksa…
Sonra düşündüm. Eeee Şebnem Hanım, gördün mü bak döndün yine sevdiğinle çıkmak için annenden izin aldığın günlere. Gerek konser olsun, gerek düğün, gerek arkadaş buluşması. Çat diye “evet” diyemiyorsun işte…
Öyle kafana göre program yapamıyorsun, n’aberrrr… Yaş 38, hissettiğin yaş 18.
🙂
Bakalım Irmak Hanım ne yapacak büyüdüğünde. Ben de ona annem gibi “Kızın da senin gibi olsun” diyecek miyim?
Ahh geçti o “hayatın merkezinde ben”
varım günleri… 🙂