Biraz da sağlık...

Bir disleksi hikayesi

Sizden gelen yazılar devam ediyor. Şimdi de konumuz: Disleksi… 

 

Sekiz ve iki buçuk yaşlarında iki kız çocuğu annesiyim. Büyük kızımla ilgili farklılığı anlamam çok erken döneme denk geliyor. Dört yaş civarı anaokuluna başlamasıyla bu daha da netleşmeye başladı.

Öncesinde de göz ve kulakla ilgili tedavilerimiz yapılmasına rağmen (ki kulak problemi çok ciddiydi) bir türlü yaşıtlarını yakalayamamıştı. Çok zor öğreniyordu. Renkler; rakamlar… Ne zaman ki birinci sınıfa başladı bizim de tedirginliğimiz katmerlendi. Ben sürekli babasına ‘kızımızın başka bir sorunu var’ dedikçe yalnız kaldım. Abartıyor oldum. Etiketliyor oldum. Bütün sınıf okuma yazmaya geçti sadece kızımız kaldı, işte o zaman eşim de huzursuzlanmaya başladı.

Aslında ilk dönemde araştırma yaparken karşılaştım ‘disleksi’ ile… Ama kesin tanı için birinci sınıfa başlaması gerekiyormuş. Birçok insanın da bildiği gibi ‘b’,’d’ ‘p’,’b’ harflerini ve bazı rakamları ters yazma, yazıyı tersten okuma belirtileri vardı. Kesinlikle zeka ile alakalı bir durum değil. Hatta normal ve normalin üstü zekaya sahip çocuklarda görülüyor. Beynin sol tarafının algılama farkı diyebiliriz.

Hastane maceramız başladı. Resmi prosedürler, testler, bekleme süreci derken ikinci sınıfın ilk döneminde ‘kaynaştırma raporumuzu’ aldık. Uzman doktorumuz “kızınız disleksili” dediğinde yüküm hem hafifledi hem daha da ağırlaştı. Ne ile karşı karşıya olduğumu, bu raporla birlikte haklarımın neler olduğunu tam olarak bilmiyordum. Hatta kızımda disleksinin (okuma güçlüğü) yanı sıra disgrafi (yazı bozukluğu), discalculi (matematik becerilerinde zorluk) de vardı. Yani ortaya karışık der gibi; ÖÖG (Özgül Öğrenme Güçlüğü)

Her şeyde olduğu gibi tedavisi olmayan bu durumun tek çaresi ‘EĞİTİM’. Dislektik birey bir süre sonra aldığı eğitimin ışığında kendi kendine eğitim hayatına devam edebilir. Yani destek eğitimi almadan.

Peki gelelim haklarımıza. Ne olur canım veli arkadaşlarım okuyun, araştırın. Haklarınızın neler olduğunu bilin ve okulunuzdan talep edin. Çocuğunuzun BEP (Bireysel Eğitim Planı) toplantılarına katılın. Mesela yazıda sorun yaşayan çocuğun sözlü sınav olma hakkı var. Sözelde de problem yaşıyorsa hareketlerine bile bakarak değerlendirilir diyor genelgede. Disleksili çocuğun sınavlarda okutman tutma hakkı var. Ek süre isteme hakkı var. Okulda haftalık ders saatinin yüzde 40’ı kadar destek eğitim alma hakkı var. Bu madde çok önemli. O kadar faydası var ki bire bir eğitimin.

Ankara’nın nezıh bir semtinde oturuyorum. Kızım, 12 saat alması gerekirken 7 saat alıyor bu destek eğitimi. Buna da şükür. Hiç alamayanları duyuyorum. Sınıfımız yok ,öğretmenimiz yok diye bahaneler söyleniyormuş. Eğer okul yönetimi hâlâ duyarsız kalıyorsa İlçe Milli Eğitim’e dilekçe sunun. Ben bunları anlatınca ‘Biz bu haklarımızı bilmiyorduk’ diyen çok oluyor. Lütfen okuyun. Araştırın. Bilgilenin.

Ve son olarak şunları da eklemek istiyorum. Sevgili elalem, artık karşmayın bize. Sormayın çocuğuma dakikada kaç kelime okuduğunu. Zaten özgüven problemi de yaşıyoruz. Çocuğun okula gitmediğinde tahtayı geçirmekte zorlanan yavrumdan istemeyin derste işlenen konuları. (Bu çocuklarda derinlik algısı zayıftır. Beyaz tahta ışığı çok yaydığı için, ki zaten kelimeler dans ediyor gözünde, tahtayı geçirmekte zorlanabilir) Sağını solunu karıştırır. Sağa dön yerine “kalem tuttuğun elin” derim. Analog saat işkencedir onlar için. Dijital saati öğretin ve kullanın. Yönergeleriniz kısa ve net olsun, kafası karışır ne yapacağını bilemez.

Canım yavrum. Sen bu yazıyı okumayacaksın kuvvetle muhtemel. Aldığın her nefes için şükrediyorum. Sen özelsin. Seni her halinle seviyorum. Başaramadıklarına değil, başardıklarına bakıyorum. Ve sana söz veriyorum kendi ayakları üstüne duran sağlam karakterli bir birey olman için var gücümle sana destek olacağım. Bunu da başaracağına tüm kalbimle İNANIYORUM…

 

Tabii ki başaracaksınız. Aksini düşünmeyin bile… 

 

 

 

 

 

Fotoğraflar http://www.ebeveynrehberi.com/disleksi/ ve http://yumurtaliekmek.com/disleksi-nedir-nasil-fark-edilir/ sitelerinden alınmıştır. 

11 Yorum
  1. Melike 6 sene ago
    Reply

    Allah yardımcınız olsun;tecrübe böyle birşey;çarşıda pazarda satılmıyor.Hayat yaşatarak öğretiyor..Eşiniz ve siz sağlıkla başlarında olun inşallah,çözülemeyecek sorun yok.

  2. zeynep 6 sene ago
    Reply

    Tanıdığım en muhteşem insanlardan biri disleksik. Amerika’nın en prestijli üniversitelerinden birinde biyokimya profesörü. Bu hikayeye çok benzer şekilde okulda farkedilmiş.

  3. TKahraman 6 sene ago
    Reply

    Ne kadar sansli ki sizin gibi bir annesi var.. Noktasi ,virguluyle olayin icinde.. Cocugunun haklarinin pesinde ve baskalarina da bunu paylasmak icin cabalamakta..

  4. Canan 6 sene ago
    Reply

    Ya nasıl güzel anlatmışsınız okurken sanki brnim dile vuramadıklarıma tercüman olmuşsunuz gibi geldi yüreğinize ağzınıza sağlık. Bende bir disleksi kız annesiyim bizim çocuklarımız özel ☺️Biz özel anneleriz

  5. Melek 6 sene ago
    Reply

    Yavrunuz cok sansli rabbim evlatlariniza ve size saglikli hauirli uzun bir omur nasip etsin

  6. Cigdem 5 sene ago
    Reply

    Bende disleksi li bir kız cocugu annesiyim varsın olsun tek sorunu okumak olsun o öyle yetenekli o kadar farklı ki nefesim yettikce ben okurum onun merak ettiklerini….sevgiyle

    • Rumeysa 3 sene ago
      Reply

      İyi günler benim kızımda disleksi teşhisi konuldu sizin çocuğunuzda ne gibi farklılıklar vardı nelerde zorlanıyordu?

      • Aygül Türkday 1 sene ago
        Reply

        Merhabalar bende disleksi kizim var yeni teşhis konuldu ne yapmam gerek hiç bilmiyorum yardımcı olurmusunuz

  7. Dilara 5 sene ago
    Reply

    Çok güzel açıklamışsınız ben 30 yaşındayım ve dısleksi imisim meğer malesef böyle bir annem yoktu beni anlayıp anlatacak yinede liseyi bitirebildim okuman harika ama düzeldi tamamen ama ah çocuğum disleksi

  8. blue 5 sene ago
    Reply

    bende disleksi bir cocuk annesiyim siz cok sanslisiniz ben 4 . sinifa kadar isbatlayamadim cocugumun disleksi oldugunu hep tembel bu cocuktan adam olmaz dedi ogretmenleri cok gec basladik egitime ins bundan sonra hakettigi gibi egitim gorur herkesin cocuguda icinde benimkide amin 🙏

  9. Mısra 4 sene ago
    Reply

    İlk paragrafınızda kendimi gördüm.çocuklarımın bı sorunu var dedikçe yalnız kaldım. inandırmak üçüncü sınıfa kadar ancak mümkün oldu.şimdi kuzularım 5.sınıfta.seneler geçtikçe rahatlıyoruz sanki. Allah onların ve biz annelerin yardımcısı olsun.

Yorum Yap

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

Devamı

post-image
Biz

Çok içimden geldi…

Yıl 1999, 21 yaşındayım. Sabah Gazetesi’nin Bayan Sabah ekinde köşe yazıyorum. Sunulan fırsata bakar mısınız? (Gerçi herkese sunulmuyordu, kendimi de ezmeyeyim şimdi burada…) Aylarca...
devamı