Bütün kurslar hafta içi olsa

Çok istiyorum bir hobisi olsun. Jimnastik yapsın, bir enstrüman çalsın… Önceliğim yüzmedeydi. Korkusunu yenmesi için bir şeyler yapmayı düşünüyordum ki okuldan mutlu haber geldi: Artık ayda iki kez yüzme de var. Bunu öğrenince havalara uçtum. Çünkü ben bir yere yazdırsam, beraber gitsem “yüzmem, sen de gel, kolluk isterim” diye ağlayacaktı. Buna eminim. Geçen yaz 15 gün gittiği yaz okulunda yüzme vardı hafta 3 gün, ancak ayağını suya bile sokmamıştı.

Şimdi kendi öğretmeni ile yüzeceğini duyunca sevindi. Tabii yine de bir gece önce “yüzmeyeceğim, korkuyorum” dedi. Eski videoları buldum telefonumda, bu yaz havuza atladığı videoları. “Bak” dedim, “bu atlayan sensin. Korkacak hiçbir şey yok. Kolluk takmayacaksın böyle ama öğretmenin seni tutacak.” Cevap vermedi. Sonra duydum ki atlamış havuza, öğretmenine sarılmış, elinden tutmasına izin vermiş, ayaklarını çırpmış, eğlenmiş… Şimdilik ayda iki kez gidecekler, sonra umarım artar, haftada bire çıkar.

Benim bir de başka bir nedenim var herhangi bir şeye yazdırmamak için Irmak’ı. Zaten hafta içi aynı saatte kalkıyor her gün ve okula yetişme telaşı ile çıkıyoruz evden. Bir de hafta sonu aynısı olsun istemiyorum. Baleden yüzmeye, jimnastikten dramaya kadar hafta sonu olan her şey beni itiyor. Erken saat olsa yetişme derdi var, öğleden sonra olsa ise gün bölünüyor, ailece bir program yapmak zorlaşıyor. En azından bir yıl daha buna karşıyım, işte bu yüzden yüzmeye okulla gitmeleri beni çok sevindirdi.

Tabii ki yine bu düşüncemi duyan birileri “bencillik yapıyorsun, kendi programını düşünüyorsun” diyor. Oysa kendi programım umurumda değil. O erken kalkacak, kurs yüzünden bir yere gidemezse o üzülecek. Bunun bencillikle ne ilgisi var ki? Geçen yıl bale kursu araştırmış, deneme dersi için randevu almıştım. Uyandırma beni, istemiyorum diyerek reddetmişti.  Biraz daha büyüsün, kendi istediği şeyi seçsin, o zaman oturur karar veririz hafta sonu mu hafta içi mi diye. Hem yazın yaz okulu da olacak zaten… Eğer bir sporu çok severse, istediği yaşa kadar gider. Ancak şuna eminim ki o büyüdüğünde de hafta sonu iki gününü sabahtan akşama kadar bu şekilde geçirsin istemem. (Büyüdükten sonra karışmam tabii gönlüm razı gelmese de) Hem sosyalleşip hem spor yapsa daha güzel olmaz mı?

Siz ne düşünüyor bu konuda? Hafta sonları yüzme, jimnastik ya da bale gibi derslere gidiyor musunuz?

Not: Birkaç kişiden “ne güzel tek derdiniz bu” gibi yorumlar geldi. Yine eklemek isterim ki yoğun bir tempoda evden çalışan hatta bütün günün toplantılarda ya da bilgisayar başında geçiren bir anneyim. Hatta evden çalışmakla kalmayıp hafta sonları kızımı ve kocamı bırakıp düzenlediğimiz seminerler için şehir şehir dolaşacağım. Ve tek derdim bu değil. Dertlerimi yazmayı sevmiyorum. Yazmadığım, olmadığı anlamına gelmiyor. Keşke tek derdim bu olsa.