Öncelikle, bu ay geç yazdığım için kusura bakmayın ancak fırsat olmadı. Arada birkaç gün de şehir dışına çıkınca yetişemedim birçok şeye. Pakolino’nun Mart kutusu,...
Pakolino
Ve bir tatil daha bitti. Nisan’daki ara tatile kadar okul tam gaz devam. Onda da yaparız bir şeyler, koskoca 15 günü atlatmışız. 🙂
Kar tatili iyiydi hoştu da sonlarına doğru oynayacak oyun bulamadık. Evdeki kutu oyunlarını 5’er kez oynayınca, gözümüz yolda kaldı.
Canımız ne kadar sıkkın olursa olsun, aklımıza binlerce soru işareti olsun, çocuklarımızın yanında –mış gibi yapmıyor muyuz? Oyun oynamaya devam ediyoruz, parka gidiyoruz. Biz...
Gezmeyi sevdiğimiz, aşikar. Her fırsatta kendimizi sokağa atsak da Irmak ilkokula başladığından bu yana Pazar akşamlarını sakin bırakmaya çalışıyoruz. Annelere yemeğe gitmiyoruz, pek dışarı...
Bana Irmak’ın ödevle ilişkisi çok soruluyor. Bizim okuldan, daha doğrusu onun okulundan 🙂 arkalı önlü tek sayfa ödev geliyor. Ya da bir sayfa örüntü ve...
Bu hafta bizim okul hayatı başladığı için evde bir telaş, heyecan vardı. Her ay Pakolino aktivite kutusunu sabırsızlıkla bekleyen cimcirik, bu kez gelir gelmez...
Seddülbahir’de kargonun ulaşmadığı bir yerdeyiz, bu nedenle Pakolino kutusu için Arkın’ın gelmesini bekledik. Çarşamba akşamı kutuyu da kapmış getirmiş.
Evet, bir sihirbazımız eksikti o da oldu. Hatta bir değil, iki sihirbaz var. Bir Irmak, Bir Arkın. Ne zamandır Irmak istiyordu “sihirli oyuncaklar.” Bizim...
Bugüne kadar farklı işyerlerinde çalıştım, iki tanesi gerçekten inanılmazdı. Çalışanına değer veren “bugün çalışamayacağım” dediğinde sorgulamayan cinstendi. Yani hayal gibi, ancak gerçekti.
Pakolino ile bu ay da minik şef olduk. Daha doğrusu, ben değil, Irmak oldu. En kızdığım cümleyi kurdum sonuna “olduk” ekleyerek. Hani “bezi bıraktık” der...
Her ne kadar hava güzel diye kendimizi bol bol dışarı atsak da, her gün bunu yapmak imkansız. Evde de aynı şeyleri yapınca sıkılmaya başlıyor...