Annem bana “devirme gözlerini” derdi. Hoş hâlâ diyor gerçi…
Şimdi ben Irmak’a söylüyorum “açma öyle gözlerini” diye. Kızdığımız zaman önce gözler büyüyor bizim evde! Yani neymiş, annelere öyle yapılmazmış. Sonra aynısı sana yapılırmış.
Hayır, bir şey değil, gülesim geliyor o öyle yaptıkça. Çaktırmadan gülüyorum tabii…
çok tatlısınız anne-kız 🙂