Günışığı Projesi

Aslında ben bu projeyi gidip dinleyecektim ama evdeki hesap çarşıya uymadı. Onun için bilgilendirme metinin paylaşıyorum. Çünkü çok hoşuma gitti. Herkesin bilmesi gerektiğini düşündüm.

Türk Telekom’dan dünyada bir ilk: Az gören çocuklar için Günışığı Oyun Uygulaması

Bu proje Engelsiz Yaşama Derneği ve Gazi Üniversitesi Görme Engelliler Eğitimi Anabilim Dalı Öğretim Görevlisi Turan Delimehmetoğlu’nun koordinatörlüğünde hayata geçirilmiş. Kısaca anlatmak gerekirse:

Her biri 20 aşamaya sahip şekil, rakam ve harf olmak üzere üç farklı oyundan oluşan Günışığı oyun uygulaması; mobil, Web ve Windows platformları üzerinde çalışıyor. Türkçe ve İngilizce dil seçenekleri ile hazırlanan oyunlar, sadece Türkiye’deki değil, dünyanın dört bir yanındaki az gören çocukların kullanımı için tasarlanmış.

Geliştirilen oyunlar, aynı zamanda engeli olmayan okul öncesi çağındaki çocuklar ile ileri yaşta okuma yazma öğrenen bireyler tarafından da kullanılabilecek.

Türkiye’de yüzde 1 ila 10 görme kalıntısına sahip çocuklar, “görme engelli” olarak tanımlanıyor, “görme engelli raporu” veriliyor. Aslında bu çocuklar, görme fonksiyonlarının yüzde 99’unu bile kaybetmiş olsalar, kalan yüzde 1’i kullanarak, “görmeyi” öğrenip başkalarının yardımını beklemeden günlük işlerini yapabilen bireyler olarak hayatlarına devam edebiliyorlar.

Günışığı Projesi, yüzde 1 ila 10 görme kalıntısına sahip çocukların “erken müdahale eğitimi” ile mevcut görme becerilerini geliştirerek görmeyi öğrenmelerini, hayata eşit koşullarda katılım sağlamalarını ve toplumsal yaşama üretken bireyler olarak dahil olmalarını sağlamayı hedefliyor.

Günışığı Projesi kapsamında bugüne dek:

• Toplam 300 çocuk az gören eğitimi almış.
• Bunlardan 100’ü geçtiğimiz yılın sonunda mezun Bir yıla yakın süren eğitimler sonunda çocukların tamamının var olan görme becerilerini geliştirerek öz güven sahibi olmaları sağlanmış.
• 200 çocuğun eğitimi devam ediyor.
• Yapılan ortam düzenlemeleriyle çocukların sınıf ortamında, engeli olmayan öğrencilerle aynı sıraları paylaşarak eğitimlerine devam etmeleri sağlanmış.
• Çocuklar; arkadaşlarıyla birlikte teneffüse çıkan, okulun bahçesinde oynayan, bisiklete binen, piyano çalmayı öğrenen, spora başlayan ve hatta meslek tercihini değiştiren bağımsız bireyler olmayı başardılar.

Uygulamayı kullanan çocuklar mesaj da göndermişler hepimize:

Tabletimden bilmediğim konuları öğrendim

Günışığı Projesi’ne katıldığım için kendimi çok şanslı olarak görüyorum. Bu projede bana gösterilen şekilde çalıştım. Tabletimden bilmediğim konuları öğrendim, araştırma yaptım, performans ödevlerimi tamamladım. En önce öğretmenlerime, daha sonra bu projeyle ilgilenen herkese teşekkür ederim.

Abdullah Osman Uluşerbet, 14, İstanbul

Önemli olan önümüzdeki engelleri aşmak

Biz az gören ailesiyiz. Siz de bu ailenin parçasısınız. Bazı insanlar bizlere acıma duygusuyla bakıyor ama bilmeleri gereken bir şey var. Görme engelim var diye asla üzülmüyorum aksine çok seviniyorum. Çünkü çok sevdiğim hocalarım ve arkadaşlarımla tanışamaz ve az gören ailesinin bir ferdi olamazdım.

Berrak Başak, 13, Erzurum

 144 puntodan 21 puntoya geçtim

Kalın uçlu, keçeli kalemle yazarken Günışığı Projesi sayesinde kurşun kalemle yazmaya başladım. 144 punto okurken 21 puntodaki yazıları okuyabiliyorum.

Buket Naz Türker, 11, Ankara

 Kendime olan güvenim arttı

Kendime olan güvenim arttı. Resim yapabiliyorum, ödevlerimi yapıp tabletimden öğretmenlerime ulaşabiliyorum. Resim çiziyorum, derslerimi yapabiliyorum ve öğretmenlerime ödevlerimi gönderebiliyorum. Ben çok mutluyum.

Ervanur Akçay,7, Diyarbakır

 Az görmem bağımsız olmama engel değil

Bisiklet sürmeye başladım. Az görmemin bağımsız olmamı engellemeyeceğini fark ettim. Arkadaşlarımla futbol oynayabiliyorum. Okul içinde ve dışında yanımda kimse olmadan yürüyüş yapabiliyorum. Artık başaramayacağım hiçbir şey yok.

Görkem Dölkeleş, 10, Kocaeli

Görmenin değerini bildim

Görmemin değerini bildim. Yaşamadığım şeyleri yaşadım. İletişiminin arttı ve bu sayede yüzmeye, stada, karate kursuna gidebiliyorum. Tablette kendi oyunumu kendim açabiliyorum.

Mehmet Onur Dölkeleş, 12, Kocaeli

Paten kaymaya, bisiklet sürmeye başladım

Arkadaşlarım gibi rahatlıkla kitap okuyup yazı yazabiliyorum. Rahatlıkla oyun oynayabiliyorum. Paten kayabiliyorum, scooter kullanabiliyorum ve bisiklet sürebiliyorum. Okuldayken az görebildiğimi unutuyorum çünkü arkadaşlarım gibi her şeyi yapabiliyorum. Okula gitmeden önce annemin işe gitmek içi evden çıkması nedeniyle evin kapısını kendim kilitleyip çıkıyorum ve evden kendi kendime çıkabiliyorum. Okuldan dönüşte de kendi kendime evin kapısının kilidini açarak eve girebiliyorum.

Pelinsu Öztorun, 11,İstanbul

 Annemin gözlerinin içine bakıp gözbebeklerini görebiliyorum

Daha önce bir nesneye sabit bakamazken, şimdi bir noktaya odaklanabiliyorum. Televizyon, telefon, bilgisayar kullanamazken, şu an 2-3 cm uzaklıktan bu cihazları kullanabiliyorum. Renkleri ve hareketleri ayırt edebiliyorum. Daha önce aynaya sabit bakamazken şu an aynada kendime sabit bakarak gözbebeklerimi görebiliyorum. Annemin gözlerinin içine bakıp gözbebeklerini görebiliyorum. Kendi yazdığım metni okuyup ezberleyebiliyorum.

Bilgisayarımı anne ve babamdan yardım alarak kullanabiliyordum. Şimdi ise yardım almadan kullanabiliyorum. Kendi yazdığımı okuyamazken şimdi hem okuyorum, hem de kendi yazdığımı ezber yapabiliyorum.

Şevval Koç, 11-Ankara

Okuldaki başarım arttı

Okuldaki başarım arttı. Yüzmeyi öğrendim. Günışığı ile çok eğlendim. Çok mutluyum.

Zeynep Defne Çakmak, 7, İstanbul

Ama proje çok güzel değil mi? Toplantıya gidemiyorum, çocuklarla bir araya gelemiyorum ancak bu bilgilendirmeyi paylaşmak istedim. 🙂