Baştan söyleyeyim, bu bir şikayet yazısı değil. Sadece çocuğu kahvaltıdan nefret eden bir annenin,öneri arayışı olarak düşünün lütfen…
Evet, bu benim için gerçekten mücadele. Ezelden beri, Irmak kahvaltı sevmiyor. Yumurta görünce öğürüyor (biz bile yesek), peynir ağzına sürmüyor, tam 42 aylık ve daha balın, reçelin tadını bilmiyor. Ne yaptıysam olmadı. Karışım verdim ben de uzun süre Hatta şimdi Gonca Abla karışım veriyor. Pekmez, yumurta, peynir, süt, ekmek… Ondan yiyor ama bende asla.
Ben onu da veremiyorum. Asla benden almıyor. Alsa, kusuyor ütün yediğini. Hafta sonları ekmek üzerine eritilmiş kaşar ve üzeri sucukla geçiyor. Sadece bir kez krem peynir yedi. Tahin kokusunu seviyor, tahin pekmez yapıyorum, asla. Hazırından alıyorum reklamlarda gördüğü için, o da asla. Kahvaltıyla büyük sorunumuz var. Bir yere gittiğimizde ya kuru ekmek ya da poğaça yiyor. Denetmediğim reçel yok. Daha doğrusu denetmeye çalışmadığım… Önce kokluyor çünkü cüce. En az 10 çeşit reçel kokladı, birini bile tadına bakmadı.
Şimdi fotoğraflara bakıp kilosu yerinde diyeceksiniz. Tamam kilosu yerinde. Derdim zayıf olması değil. Derdim, yemek seçmesi ve sağlıklı beslenmemesi. Güzel beslensin, her şeyi yesin ama zayıf olsun. Bir kız çocuğu olarak kilolu olmasını zaten hiç istemiyorum. Yarım dilim ekmek, biraz pekmez yesin razıyım. Yeter ki kahvaltı kültürünü alsın. Yumurtadan o kadar nefret ediyor ki, biz yediğimiz zaman içeri kaçıp kusuyor. İnanamıyorum bu duruma. Krep yapsak, bu sefer Nutella ile yiyor. Yani sağlıklı bir şey girmiyor ağzına karışım yemezse. Peki bu ne kadar böyle sürecek? Yaş 3.5, ama kahvaltı yok. Olsa da hala karışım. Beslenme alışkanlıklarını değiştirmem lazım kızımın. Ama kokusunu beğenmediği zaman (bebekliğinden beri) kusuyor ve benim de elim kolum bağlanıyor. Domatesin bile tadını bilmiyor desem. Yemek seçmesini geçtim, en azından et-köfte-kanat yiyor, hadi onu idare ediyorum. Ancak kahvaltı gerçekten sorun. Hatta meyve de… Muza da yumurta ile aynı müdahaleyi yapıyor. Başkası bile yese, kusuyor. Muz görmeye tahammülü yok. (2,5 yaşına gelene kadar her gün ezip verdim azimle) Portakal, üzüm, mandalina, elma, armut ve karpuz dışında başka meyvenin tadını bilmiyor. Kahvaltıyı meyve ile yaptırmaya da razıyım. Gelin görün o da yok.
Cornflakes versem, onu da sütsüz yiyor kuru kuru. Yani Irmak Hanım beni köşeye sıkıştırmış durumda. Sınırsız seçenek sunulan açık büfelerde aç kalıyor desem!!!!
Bizim gibi kahvaltı sorunu yaşadıysanız bunu nasıl çözdünüz? Belki sizin yönteminiz bizde de işe yarar…
Merhaba,
Ben yeni anneyim. Kızım Duru 6 aylık. Dolayısıyla kızım ile henüz bu gibi tecrübelerim yok. Gelin görün ki yazınızı okurken, kendi çocukluğum geldi gözlerimin önüne, Kahvaltıdan nefret eden, sadece çikolatalı fındık ezmesi yiyen annesini çıldırtan hatta ağlatan bir çocuktum. Bu 7 yaşına girene kadar sürdü. Sonra bir gün annemin canına tak etmiş olmalı ki kadın mutfağın kapısını kilitleyip bana tek lokma bir şey vermedi. Ta ki “yalvarıp ne olursa olsun yiyeceğim” diyene kadar. o günden bu yana hiç yemek seçmedim. Doğruluğu elbette tartışılır ama bende işe yaradı. Ben kızıma bunu yapabilir miyim; emin değilim. tabii Irmak henüz çok küçük bunu da hesaba katmak lazım. Ama galiba biz yeni nesil anneler çok fazla üzerlerine düştüğümüz için oluyor bunlar. Daha rahat davranan annelerin çocuklarında bu gibi durumlar yaşanmıyor ya da daha az yaşanıyor. Ne diyeyim Allah yardımcınız olsun.
Teşekkür ederim ama ben aç bırakmaya cesaret edemiyorum. nasıl olsa bir gün yiyecek diye rahatlatmaya çalışıyorum kendimi. En büyük sorun bu olsun, sağlıklı olsun da az yesin cadı, artık eskini kadar takmamaya karar verdim, yoksa hunilik oluyorum 🙂