Şaşırdım. Bir gün doktor, bir gün veteriner, bir gün kasiyer, bir gün itfaiyeci olmak isteyen Irmak, Minopolis’ten “ressam olacağım” diye çıktı ya, ona şaşırdım.
Geçen Cumartesi, 28 Kasım Şehrin Çocuk Hali’nin daveti ile Minopolis’e gittik. Marmara Forum AVM’deki Minopolis Çocuklar Şehri, çocuklara farklı meslekleri deneyimleten büyülü bir yer. Büyülü diyorum, benim için öyle oldu çünkü. Irmak seçtiği mesleklerde çalışırken kapıda beklememi bile istemedi…
Viyana Üniversitesi uzmanlarının iki yıllık araştırma ve planlama çalışmalarının ardından 2005’te Viyana’da açılan Minopolis, Arel Üniversitesi akademisyenlerinin uzun inceleme ve çalışmalarıyla Türkiye’ye ve kültürüne adapte edilmiş.
4-14 yaş arası çocuklar için akıllarına gelen ger meslek var… Hastane, itfaiye, market, TV stüdyosu, banka, fabrika, inşaat, hastane, çikolata fabrikası gibi toplam 100 işkolu var buraya yaz yaz bitmeyecek… Girişte kendilerine özel çek veriliyor, ardından bankaya girip çeki bozdurup Minos alıyorlar. Farklı meslek gruplarını deneyimlerken Minos kazanıyor, bazılarında ise katılmak için ödeme yapıyorlar. Gerçek hayatın minik versiyonu diyebilirim. Bu hem gerçek dünyayı daha doğru algılamalarını hem de yönetimi, liderliği, ekip ruhunu ve toplu olarak hareket etmeyi öğrenmelerini sağlıyor. Örneğin marketten çıkınca “bizim grubumuz ikinci oldu anne, ama her zaman kazanamayız” dedi.
Beni kapıda istemedi yazmıştım en başta, meydanda oturdum bekledim onu. Ama tek bir şeye güvenerek. O da kolumuzdaki bileklikler…
Giriş yapan her çocuğa ve ona eşlik eden yetişkine birer RFID (radyo frekansı ile tanımlama) bileklik veriliyor. Bu bilekliklerle her ikisinin de takip edilmesi sağlanıyor. Minopolis’e bir yetişkin eşliğinde giren çocuk Minopolis’ten ancak yine aynı yetişkin eşliğinde çıkabiliyor. Bilekliklerimizle birbirimize bağlandık yani.
Irmak çocuk doktoru olmak istedi önce. Bebekleri muayene etmiş, beslemiş, uyutmuş. Ardından itfaiyeyi deneyimledi. Tabii her meslekten önce eğitim alıyorlar. Yangın söndürmeye giderken çok tatlıydı tüm çocuklar. Market, çikolata fabrikası, pizzacı deneyimlerinin ardından (kendi elleriyle yaptığı pizzayı da afiyetle yedi sonrasında) biraz sakin kalmak istedi ve arkadaşlarından ayrı bir şekilde resim atölyesine gitti. En uzun süre de orada kaldı. Kısa süre öncesine kadar resim yapmayı sevmeyen cimcim, ressam olacağım dedi ya, düşündükçe şaşırıyorum!
Mekan, hafta sonu 10.00-20.00 saatleri arasında açık. İki seans var. 10.—14.3o, ve 15.30 – 20.00. Bu seanslara uygun giriyor herkes. Pazartesi günleri kapalı. Salı-Çarşamba-Perşembe günleri 10.00-17.00 saatleri arasında tüm gün kalabiliyor çocuklar. Cuma ise 10.00-20.00 arasında… Minopolis’te çalışan abi-ablaların hepsi Arel Üniversitesi Çocuk Gelişim Uzmanlığı mezunu. Öyle güzel diyalog kuruyorlar ki çocuklarla. Bizimki ablalar ona “Irmak Hanım” dedikçe mest oldu. Oradaki yetişkinler bizim çocuklar yani! Kişi sınırlaması da var. Sürekli oksijen ölçümü yapılıyor ve içeriye aynı anda 600 kişiden fazla alınmıyor.
Benim sen sevdiğim bölüm süt çiftliği oldu. Bana birbirinden tatlı gelen, iki inek var. Önce okşuyorsunuz, sevgi veriyorsunuz ardından da süt sağıyorsunuz. Büyük şehirde, apartmanda büyüyen çocuklara çok eğlenceli geliyor. Aslında çok istedim yapmasını ancak oralı olmadı. Ben de kendim gittim ineklerin yanına. Ah bir de deneyimlememe izin olsaydı, şahane olacaktı.
