Ne dedim: Ay asla ayağımda sallamam, o ne fena bir şey.
Ne yaptım: Her yöntemi denedim, başarısız olunca en az 1.5 sene ayağımda salladım. Bir AVM’nin ortasında oturup sallamışlığım bile var.
***
Ne dedim: Bir yaşında gelmeden kimseye bırakmam.
Ne yaptım: Irmak 5 aylıkken babam acilen bypass olunca, biberon almayan çocuğu bir hafta boyunca gündüzleri kayınvalideme bıraktım… İyi ki de ona bıraktım.
***
Ne dedim: Bu yaştaki çocuk okula mı gidermiş? Biz gittik mi o yaşta?
Ne yaptım: 3 yaşında yarım gün başladığı okula şimdi tam gün devam ediyor. Okulun faydalarını gördükçe eskiden söylediklerim için dilimi ısırasım geliyor.
***
Ne dedim: Bana kimse karışamaz, her karışana ağzının payını veririm.
Ne yaptım: Doğumun ardından öyle şeyler oldu ki, bırak cevap vermeyi, ağzımı açmaya fırsatım olmadı.
***
Ne dedim: Çocuk doğurduktan sonra da kocama aynı ilgili göstereceğim.
Ne yaptım: İlk bir sene gözüm kızımdan başka kimseyi görmedi. Evliliğimiz uçuruma sürükleniyordu ki toparladım.
***
Ne dedim: Çocuğuma bağırmayacağım.
Ne yaptım: Sonradan kalbim acısa da kendimi tutamayıp sesimi yükseltiyorum.
***
Ne dedim: Yemek için baskı yapmayacağım.
Ne yaptım: 2,5 sene kusan ve taneli yemeyen Irmak’a yemek yedirmek için yaptıklarımı bir ben bilirim bir de yakın çevrem.
***
Ne dedim: Çocuğun yanında asla yüksek sesle konuşulmaz, tartışılmaz.
Ne yaptım: Tartışmayı kavgayı geçtim, sinirlenince kapıları bile çarptım.
***
Ne dedim: Ay bu çocuklar için yaptıkları topuklu ayakkabılardan nefret ediyorum, içim kalkıyor.
Ne yaptım: Abim Irmak’a hediye alınca eşek gibi giydirdim. Sadece iki kez. Ama nihayetinde giydi.
***
Ne dedim: Bu anneler de kız çocuklarını neden böyle bilmiş yetiştirirler anlamam.
Ne yaptım: Anneler yapmıyormuş meğer, çocukların içinden geliyormuş. Tüm söylediklerimi yuttum.
***
Ne dedim: Ben çocuğumu anneme bırakmak için mi doğurdum? Çıkmam geceleri olur biter.
Ne yaptım: Son 3 aydır iki haftada bir geceleri annemde kalmaya başladı. Kendi istiyor. Biz de çıkıyoruz karı koca.
***
Ne dedim: Bezi erken bıraktıracağım.
Ne yaptım: 3 yaşında bıraktık bezi. Çiş konusu tek günde halloldu, diğeri ise tam 7 ay sonra…
Neyse ki oje sürmeyeceğim diye büyük konuşuyorsunuz. Sonuçta Irmak gidip sürerse yada bilginiz dışında başkası, siz sürmüş olmazsınız.Teknik olarak büyük konuştuğunuz şeyi yapmış sayılmazsınız bence 🙂
Bu konuda ben de çok muzdaribim. Karnım genişledi, sınırlarım esnedi.Sonuçta çocuk bizim (gibi) olsa da bizden ayrı yeni bir aile kuracak çocuk yetiştirecek bir birey. Sonları iyi olsun inşaallah. Herşey anne -baba kaynaklı değil bence
:))
Annelik bir tükürdüğünü yalamayı öğrenme sanatıdır 🙂
ya iki kere okudum :)))
Ellerinize saglik benim cocukla ilgili tek buyuk lafim anneanne veya babaanneye baktirmam hepsi simarik oluyor DU ki kizim 3 aylik bile olmadan calismaya baslayan ben anneme kurban olurum modundayim 🙂 iyi ki var da o bakti .. Kayinvalidemde sagolsun iyi ki varlar ..
Ama yazdiklarinizin cogunu yasadim demekki oluyor harbiden:)
Bu arada umarim son buyuk konusmamdir diye dua ettigim konu sudur ki uni de Aydin da okudum ve İstanbullu olarak İzmirli arkadaslarla Ankaralilari ezerdik ayyy deniz olmadan nasil nefes aliyorsunuz diye :p
Okul bitti aradan gecti 5 sene vee ben 7 yildir Ankarada yasiyorum gerci nefes almayi ogrenmem yaklasik 4 sene surdu 🙁
Nerden bilirdim Ankarali bir Adama asik olacagimi 😉
Ben de daha neler neler söylüyorum da bakalım hangisini yapacağım :)))))