Arkın: Şebnem omzuma masaj yapar mısın?
Irmak: Ay baba dur ben yaparım…
Biz Irmak’la bu yaz genelde anne kız takıldık. Kalabalık da tatil yaptık. Ama şimdi başbaşayız ya üçümüz, bir babacı, bir babacı. İşime yarıyor tabii bu durum.
Bir baktım iki günde bir kitap bitirmişim, bir baktım uyumuşum havuz kenarında. Bunda aslında son iki haftadır yaşadığım gerginliğin de payı var. Yormuşum kendimi.
Tabii aynısı Arkın için geçerli. İlk kez gelmeden önce konuşmadık. Ama sanki gizli bir paslaşma var gibi aramızda.
İşte bunların hepsi çocuk büyüdüğünde mümkün oluyor sevgili anne. Kendi kendini de oyalayabiliyor çünkü. Mesela uykusu gelince havluya sarılıp uyuyor. Otelin çocuk kulübü şahane ama reddediyordu 2 gündür. Bugün baktım, geldi. Ben de oradayım bırakmıyor beni ama oynuyor işte. Hatta oradan yazıyorum bunu. Önemli olan da oynaması…
Hani sanki bu kez 3’ümüz de dinleniyormuşuz gibi. Bunları neden mi yazdım? Hep böyle değildi, onu anlatmak istedim.
Bebeğin küçük olabilir, hamile olabilirsin, sabret… O günler geliyor. Bir bakıyorsun zaman koşuyor ve çocuğun büyüyor. Hatta bir bakıyorsun havuz kenarında başka bebekleri eğlendiriyorsun çocuğunla beraber. Diyeceğim o ki, sen şimdi günün tadını çıkar güzel anne. Her gün, her zaman ayrı bir keyif. Nasıl olsa büyüyecek.
Çok yazdım, elimde rondo otel mutfaklarına girerdim. Hep öyle olacak sanırdım. Olmuyormuş işte. Gayet geçiyormuş… O yüzden kapat gözlerini, birkaç sene sonrayı düşün. Ve sadece anın tadını çıkar… Bak sonra böyle şaşırıyorsun işte.
Gecelerin çocuk diskosunda ve kulübünde geçtiğini eklememe gerek yok herhalde değil mi? Rusça çocuk şarkılarını ezberledik Arkın’la ikimiz… Hatta Irmak utandığı için çocukların arasında koca kazık olarak benim dansettiğimi tahmin etmek zor olmasa gerek. 🙂
Beni tanıyanlar çok iyi bilirler ki, uçakla aram iyi değildir. Binerim, ama nasıl bindiğimi siz bir de bana sorun. Birden gelen korku, yıllarca uzak...
Eğitime bakış açımı, verdiğim önemi hepinizi biliyorsunuz. Çok eskiden beri takip edenler, blogumu okuyanlar beraber büyüttük çocukları. Birbirimizin deneyimlerinden faydalandık. Şu bir gerçek ki...
Bu o kadar soruluyor ki, ben de böyle yazarak anlatmak istedim. Zaman ayırıp okursanız çok sevinirim. Benim için değil, çocuğunuz – çocuklarınız için. Yine...
Nasıl anlatsam, nereden başlasam… Hangi birine dönsem. Bu nedene artık bu şekilde cevap vermek istedim. Sizin için de daha kolay olur. Artık düzenli olarak...
Komik yazmaya alışkınım , böylesine değil… Ben yazarken gülerdim, siz okurken. Yeniden eskisi gibi olacak. Ama şimdilik içimden de başkası gelmiyor. Az önce koltukta...