Irmak 5,5, Ali 2.
Beş gündür kuzenimdeyiz, Lüleburgaz’da.
Kah oynuyorlar kah kavga var evde.
Engelleyemiyoruz. Sanırım bizim cimcirik kıskandı. Çok arkadaşı, çok kuzeni olmasına rağmen bu kadar yaş farkı mı zorladı, başka şey mi bilmiyorum ama zor oldu ilk günler. Tatilde de hep arkadaşlarımın çocuklarıyla birlikteydik, kuzenleriyle birlikteydik, hiç böyle olmamıştı.
Biri öpmek istiyor, diğeri öptürmüyor. Birinin istediği oyunu diğeri sevmiyor. Irmak’a bazı şeyleri yapmamasını, sonra Ali’nin de isteyeceğini ama küçük olduğunu anlatıyoruz, iki kere tamam diyorsa 3’te pes ediyor. “Ama o daha bebek, sen idare etmelisin” dediğimde “o bebek değil, orta boy” diyor.
Arada 2 çocukla yalnız kaldığım çok oldu. 4 çocukla bile kaldım. Ancak hepsinin yaşları yakındı. Zorlammadım hiç. Fakaaatttttt olay buymuş meğer. Hele ki biri henüz tam konuşamıyorsa, daha da zor gibi…
İşte şimdi 2 çocuklu anneleri daha bir iyi anladım. Böyle yaş farkı zormuş.
Bizimkiler bugün gayet iyilerdi. Akşam birbirlerini öptüler bile, hayretle izledik. Arabaları paylaştılar, Irmak alttan aldı, gittiğimiz restoranda Ali’nin yaşını soran birine “bizimki 2 yaşında” diyerek kendince Ali’yi sahiplendi. Çok sevdiğini biliyorum. Çok seviyor. Kardeşim yok ama kardeş gibi kuzenlerim var diyor. Ali’nin alerjisi olduğu için onun yanında her şeyi yemiyor. Kendince ablalık yapıyor yukarıda yazdığım gibi. Fakat işte arada öyle bir inat tutuyor ki, zorluyor. İnat demek de doğru değil aslında, benim ilgimin bölünmesini istemiyor bence. Ayrılmak da istemiyorlar. “Ne seninle ne de sensiz” misali takılıyorlar. 😉
Sürekli tetikteyiz. İtme kakma yok fakat “ya olursa” korkusu bizdeki… Önümüzdeki 3 gün nasıl geçecek bakalım? Gerçi şuna da eminim, uzun süre birlikte kalsak kuzu kuzu oynarlar. Tam alıştılar, bizim dönüşümüz yaklaştı.
Her fırsatta dışarı çıkıyoruz, o zaman daha iyi oynuyorlar.
Büyüdüklerinde hepsini bir bir anlatacağım cimcimlere! Asıl “Çok şükür Eylül’de 67 aylık olacak Irmak’ı okula başlatmıyorum” dedim. Oyun oynamak istiyor çünkü. Hem de en az 2 yaşındaki ufaklık kadar. Buna bir kez daha şahit oldum. İdare etmek değil, edilmek istiyor. İyi ki ilkokul hazırlığa gidecek, yoksa çok bunalırdı. Zorlanmazdı ama sıkılırdı kesin! Ve bir kez daha bilmiş bilmiş konuşmasına rağmen aslında ne kadar minnak olduğunu gördüm…
benimkilerin arası 7 yaş valla çok rahat etmiştim hala da ediyorum 🙂 bu arada doğru karar vermişssiniz gercekten ilkokul için 72 aylık çok ama çok erken daha oyun çocuğu bunlar zorlamaya gerek yok.sevgiler