Siz de geleceğe ışık tutun!

İnsan bazen kendi hayatının içinde kaybolup gidiyor. Bir başkasının belki de imrenerek baktığı hayatından şikayet ediyor. Dünya, arzu ettiği gibi olsun istiyor. Ancak ne yazık ki gerçek hayat böyle değil.

Bundan yaklaşık 1.5 yıl önce Twitter sayesinde tanıştığım, iyi ki hayatıma girmiş dediğim, çok sevdiğim ve bir ömür görüşeceğimi bildiğim Güldem, nam-ı diğer UmutsuzİşKadını, bir sosyal sorumluluk projesine yer verdi Instagram hesabında. Ne güzel yaptı da bunu bize duyurdu.

Kimseye, “git yardım et denmez belki” ancak madem yazıyoruz, madem çiziyoruz, o zaman faydalı işlere de imza atmamız lazım. En azından ben öyle düşünüyorum.

Güldem’in yazısını alıntıladım. İsterseniz kendi web sitesinden de bakabilirsiniz.

Instagram’da bir sosyal sorumluluk projesi başlatan iki genç arkadaşımız var: 22 yaşındaki Çiğdem ve 21 yaşındaki Ezgi. Projelerinin ismi “Geleceğe Işık Tut” Çocukluk arkadaşı bu iki genç kızın ikisi de üniversite öğrencisi. Güven sorunu yaşamak istemedikleri için de hiçbir kurum ya da kuruluşa bağlı değiller. Projelerinde ağırlıklı olarak ilköğretim okullarına yardım topluyorlar. İki ayda bir Ankara’nın köy okullarından birine kendileri ziyarette bulunup yardımları elden teslim etmeyi hedefliyorlar. Neden mi Ankara? Eh, orada oturuyorlar da ondan. Ayrıca Ankara dışındaki okullara da yardım toplayabilmek için aracı oluyorlar. Şu ana kadar birçok okula yardım göndermişler. Zaten kendilerini Instagram hesaplarından da takibe alırsanız, başarıyla ulaştırdıkları birçok güzel yardımı kendi gözlerinizle de görmeniz mümkün. Ben Çiğdem’le iletişime geçtiğimde ondan bana bir okul yönlendirmesini rica ettim. O da araştırdı ve en kalabalık en yardıma ihtiyacı olan okullardan birini bana verdi. Aslında okulun bizim yardımlarımızdan daha da fazlasına ihtiyacı olduğunu ayrıca belirtmem gerek. Okulun durumuna, orada görev yapan öğretmenimizin gözünden bakalım diye burada sözü Siirt’in Pervani ilçesi, Doğan Köyü’nde, Şehit Üsteğmen Korhan Zagrali İlkokulu’nda psikolojik danışmanlık ve rehber öğretmenlik yapmakta olan 23 yaşındaki Nurcan Kaya öğretmenimize bırakmak ve onun bana anlattıklarını aynen sizlere aktarmak istiyorum:

“Köyümüz, Pervari ilçesine üç saat uzaklıkta dağlar arasında, geri kalmış bir köy. Yollarımız çok kötü. Uçurum yoldan, dağları aşarak köye ulaşabiliyoruz. Ben bu köye bu dönem atandım; ilk öğretmenliğim. Ailem Manisa Soma’da oturuyor. Burası, benim ailemle yaşadığım yerden çok farklı ve orasıyla kıyasladığımda imkanları çok yetersiz. Buraya atandığımdan beri ilçeye hiç gitmedim. Kendi ihtiyaçlarımızı, sipariş verdiğimiz servis şoförleri getiriyor. İsteklerimizin çoğu da eksik geliyor. Köyden ilçeye hafta sonları servisimiz yok. Servis sabah 7’de çıkıyor, akşam da 3’te çıkıyor. Terörden korktukları için geç saat yola çıkamıyorlar. Buranın halkı bize sahip çıkıp yardımcı oluyor. İlk geldiğimde ben de çok korkuyordum ama artık alışmaya başladım. Okulumuz ilköğretim okulu.  Ortalama 45 öğrencinin olduğu sınıflar çok kalabalık, hatta 68 öğrencisi olan sınıflarımız var. Okulumuzun fiziki koşulları ve eğitim için materyal eksiklerimiz var. 8 dersliğimiz, tek bir tuvaletimiz var okulda.

Köyde ise yerleşim çok dağınık. 2500-3000 nüfus var. Taşımalı eğitim olmasına rağmen öğrenciler servise kadar bile yürümek zorunda kalıyor. Yollarımız asfalt olmadığı için yağmur yağdığında çamur oluyor, servisler zorlanıyor. Öğrencilerimiz böyle havalarda okula gelmiyor.  Mesela geçen haftalarda öyle çok yağmur yağdı ki köprü ve yollardan geçilmiyordu. Okul müdürümüz ve müdür yardımcımız köprü ve yol yapmak için gittiler.

Burda ailelerin çocuk sayısı çok fazla. İki eşliler ama bu, eğitimle düzeltilebilecek bir şey ve bize büyük iş düşüyor. Çocukların, özellikle kız çocuklarının okula devam etmede sorunları var. 8 yıllık zorunlu eğitim olduğu için öğrencimiz geliyor ama liseye devam eden kız öğrenci sayısı az. Köyde lise yok. İlçeye de aileler göndermiyor. Çoğu öğrencimiz de evde ailesine yardım etmek için de çalıştığından, mesela çobanlık yaptığından, okula devam sıkıntısı yaşıyor.

Burası çok soğuk, buna rağmen çocuklar okula sabah soğuğunda terlikle geliyor. Ayakkabısı olanlar da zaten daha önceden yardımlarla gelen ayakkabılar. Dolayısıyla en büyük ihtiyacımız ayakkabı ve mont.

Ben de psikolojik danışman ve rehber öğretmenim…”

Sizden ricam, bu yazıyı gönül gözünüzle okumanız ve fotoğraflardaki umut vadeden, mutlu gözlere bir bir, daha yakından bakmanız. Farkında mısınız, hepsinin gözlerinin içi gülüyor! Gerçekten umutlular! Gelecekten umutlular! Ve bizden tek istedikleri onları okula, bir şeyler öğrenmeye giderken daha sıcak tutacak ayakkabı, mont… Ve de okullarına ulaştıktan sonra kullanabilecekleri defter, kalem, kuru boya, sulu boya, pastel boya, güzel yazı defteri, kalem kutusu gibi yine okulla ilgili eşyalar… İhtiyaçları yazımın en sonunda, altta paylaşıcam. Yardım eli uzatmak isteyenler oradan detaylara ulaşabilir.

Bu kadarını olsun yapamaz mıyız? Yaparız be güzel Instagram! Yaparız be sosyal medya! Yaparız!

10 yaşında Urfa’da yaşayan erkek bir öğrenciye sormuşlar: “Paylaşmak sence ne demek?” diye…  Bir gün arkadaşım yemek getirmemişti. Çok acıkmıştı. Orada bekliyordu. Parası da yoktu. Arkadaşıma “Üzülme, bende biraz yemek var, onu paylaşabiliriz,” dedim. O zaman arkadaşım çok mutlu oldu. Ben de paylaşmanın nasıl bir şey olduğunu anladım,” demiş. Biz de paylaşmayı öğrenebilir miyiz acaba? Çocuklarımıza alacağımız fazladan bir kutu boyayı onlara gönderebilir miyiz mesela? Ya da ne bileyim, mont alabilir miyiz sıcacık gitsinler okullarına diye… Bu soğukta okula terlikle yürümesinler diye, ayakkabı alabilir miyiz mesela? Alırız tabii! Hele isteyelim,neler neler yaparız! L

ütfen aşağıdaki ihtiyaç listesine göz gezdirip benimle umutsuziskadini@umutsuziskadini.com  adresinden ya da http://instagram.com/umutsuziskadini profilimden iletişime geçin.

Hadi sıvayalım biz de kolları! Yardım etmek isteyenler kaleye mum diksin!

İhtiyaçlar:

* 28 numara 1 tane kışlık erkek çocuk ayakkabısı,  28 numara 1 tane kışlık kız çocuk ayakkabısı

* 29 numara 1 tane kışlık erkek çocuk ayakkabısı,  29  numara 1 tane kışlık kız çocuk ayakkabısı

* 30 numara 1 tane kışlık erkek çocuk ayakkabısı,   30 numara 3 tane kışlık kız çocuk ayakkabısı

* 31 numara 8 tane kışlık erkek çocuk ayakkabısı,  31  numara 10 tane kışlık kız çocuk ayakkabısı

* 32 numara 7 tane kışlık erkek çocuk ayakkabısı,  32 numara 9 tane kışlık kız çocuk ayakkabısı

* 33 numara 7 tane kışlık erkek çocuk ayakkabısı, 33 numara 5 tane kışlık kız çocuk ayakkabısı

* 34 numara 13 tane kışlık erkek çocuk ayakkabısı, 34  numara 10 tane kışlık kız çocuk ayakkabısı

* 35 numara 12 tane kışlık erkek çocuk ayakkabısı, 35  numara 3 tane kışlık kız çocuk ayakkabısı

* 36 numara 3 tane kışlık erkek çocuk ayakkabısı, 36  numara 1 tane kışlık kız çocuk ayakkabısı

* 37 numara 3 tane kışlık erkek çocuk ayakkabısı

* 27 numara 1 tane kışlık kız çocuk ayakkabısı

* 6 yaş erkek çocuk için 5 adet kışlık mont,  6 yaş kız çocuk için 1 adet kışlık mont,

* 7 yaş erkek çocuk için 11 adet kışlık mont,  7 yaş kız çocuk için 9 adet kışlık mont,

* 8 yaş erkek çocuk için 10 adet kışlık mont, 8 yaş kız çocuk için 14 adet kışlık mont,

* 9 yaş erkek çocuk için 30 adet kışlık mont, 9 yaş kız çocuk için 20 adet kışlık mont.

Ayrıca çok sayıda defter, kalem, kuru boya, sulu boya, pastel boya, güzel yazı defteri, kalem kutusu gibi okul materyallerine ve 55 tane 8.sınıf öğrencisi için TEOG için deneme setine ihtiyaç bulunmaktadır.