Bilen bilir, alışveriş yapmayı sevmem. Daha doğrusu evden alışveriş amaçlı çıkmam, eğer dışarıdaysam, bir şeyi çok beğenmişsem de affetmem alırım. Her ne kadar kızıma alışveriş yaparken daha bir keyiflensem de bir saatten sonra o da işkence haline gelebiliyor benim için. Çünkü aldıklarımdan emin olamıyorum. Seçmesi zor, ama en zoru Irmak’a beğendirme kısmı. Her ne kadar görsün, alışsın, özensin diye ben de sık sık elbise giymeye çalışsam da başarılı olamıyorum. Çocuk hep spor giyinen bir anneyle olduğu için başka türlüsünü sevmiyor. Gerçi sporum fakat her türlü aksesuarı severim. Kolyesiz, küpesiz, bileziksiz, yüzüksüz sokağa adım atmam. Gittim ona da kolye, bilezik aldım. Paketlerini açmama bile izin vermedi ona takacağım korkusundan. Zar zor geçen sene nazar boncuklu bir bileklik taktım minicik bileğine, çıkaramıyorum kolundan bir daha takmak istemez diye.
Adidas bize sponsor olsun
2,5 yaşında böyle yapıyorsa, ergenlik dönemine girdiğinde sakinleştirici içerek çıkacağım sanırım hanımefendiyle alışveriş yapmaya. Annemin, bana bir şey almaya çıktığımız öyle yaptığından şüpheleniyorum. Bu arada Irmak’a söylüyorum ama ben de denemezmişim. Kıyamet koparmış mağazada. Annem her şeyi toplar getirirmiş, evde denermişim, olmayanları geri götürürmüş. Ya da öyle çirkin elbiseler beğenirmişim ki annem bunalıma girermiş resmen. Abimin sünnet yemeği için bir elbise için tutturmuşum. Çirkin demek yetmez… Şimdi Irmak’a çıplak gzse giydirmeyeceğim cinsten. Annem almamak için çok mücadele etmiş fakat babam “yazık artık ağlamasın daha faza, alalım gitsin” deyince almışlar. O kadar felaket bir elbise ki o güne ait tüm fotoğrafları yok etmek istiyorum. Annem bana hep “senin gibi kızın” olsun derdi, nedenini şimdi çok iyi anlıyorum. Ben de aynısını Irmak’a söyleyeceğim günü iple çekiyorum!
SIrada beğendirmek var
Meselemize dönersek… Alma kısmını hallettik. Şimdi geriye sadece badi kısmı kaldı. En zor bulunan beden de 24-36. Onu da aramaya başlasam iyi olacak… Sıradaki görevim, aldıklarımızı beğendirip giydirmek. Kara kara düşünüyorum. Yeni olduğunu söylemeden giydirmem gerek. “Bak geçen sene bunu çok giydin, aaa ben sen sevdiğin tişört” diye diye alıştıracağım. “Yeni aldım” dersem, ilk tepkisi “beğenmedim” olacak. Merak ediyorum, büyüyünce de bunlara devam edecek mi? Yoksa alışveriş yapmayı sevecek mi? Cadde’de elinde marka çanta, ayağında herkesinkiyle aynı olan tek tip ayakkabı, saçlar röfleli, trip ata ata, dudaklarını şişire şişire dolanan kızlardan olmasını ben de tercih etmem ama bari azıcık sevsin alışverişi. Benim gibi olsun mesela J
