Biz Cimcirik & Ben

Söz dinleme meselesi!

Angry_birds_flock_by_jeremiekent13-d5lc45k

Bu yazdıklarım sadece Irmak’la sınırlı değil.

Çok çocuk var çevremizde. Çoğu 4-6 yaş aralığında. Hepsinde aynı şey var. “Hayır” denince de yapmaya devam etmek. “Yapma” kelimesini duymamış gibi davranmak… Bir yandan kendi istekleri doğrultusunda ısrar etmeleri çok hoşuma gitse, bu onların kararlı olduğunu gösterse de diğer yandan insanı sinirlendirebiliyor.

Örneğin kalabalık havuzda “lütfen bağırma” uyarılarına rağmen dikkate almamak. “Oraya tırmanma düşersin”i dinlememek ve sonra düşmek. “Bir dakika bekle lütfen”i anlamak istememek… Örnekler çoğaltılabilir tabii…

Siz kızınca ne yapıyorsunuz?

Ben bazen içimden 10’a kadar değil, 50’ye kadar sayıyorum. 100 bile oluyor.

Bazen sakin sakin cevap vermeye devam ediyorum. Aynı ses tonuyla, aynı sakin tavırlarla…

Ne yazık ki bazen de, özellikle tehlikeli hareketler söz konusuysa sesim biraz yükseliyor. (Merdiven kenarında yürümek, arkaya bakarak koşmak gibi… Bu hareketlerde kalbim sıkışıyor gibi oluyorum. Fazla biliyorum ancak elimde değil.) Hemen ardından “Seni çok seviyorum. Sana değil, yaptığın şey kızdım” diyorum. Tabii kaygı seviyem üst düzey olduğu için sabaha kadar uyumuyorum, “ne yaptım ben” diye kendimi sorguluyorum. Bir yandan “Annem bize gerçekten bağırırdı, biz özgüvensiz çocuklar mı olduk? Bizim ses yükseltmemizle o kıyas kabul etmez” derken diğer yandan “ah ben ne yaptım” diye kendimi eleştirmeye devam ediyorum. Ses yükselmesi dediysem avazım çıktığı kadar ya da her gün değil tabii ki! Çok nadir, çok çok nadir. (Kaygı konusunda da acilen bir şey yapmam lazım, farkındayım. İstanbul’a dönünce bir uzmana gitmeye karar verdim.)

Bazen “Ama sen artık 5.5 yaşındasın. Beni anlıyor olman gerek” diyorum. “Ben nasıl senin istediklerini yapıyorsam, nasıl ortak çözüm buluyorsak, lütfen sen de beni anlamaya çalış” açıklaması yapıyorum. Yapıyorum da yapıyorum… Her şeyi mümkün olduğu kadar çok açıklıyorum. Neden öyle söylediğimi, neden uyardığımı…

Siz ne yapıyorsunuz?

Gerçekten kızdığınızda, gerçekten tehlikeli bir şey yapıyorsa ve söz dinlemediğinde ne yapıyorsunuz?

1 Yorum
  1. Yagmur 8 yıl ago
    Reply

    Merhaba Şebnem hanım.Aynı konudan muzdarip im, yazınızı biraz geç okudum ne yazık ki. oğlum şuan 28 aylık ve dün gece yapma dediğim şeyi yaptığı için uyku saatinde yatmak istemediği için babası ve ben sesimizi yükselttik. ama şuanda yaşadığım vicdan azabının tarifi yok. ne yapmam gerekiyor inanın bende bilmiyorum. anneannesi bakıyor Cana ve bizim kadar disiplinli olamıyor. her istediğini yapmaya çalışıyor. çocuk ikilemde kalıyor. ben istediğim oteriteyi üzerinde kurmakta zorlanıyorum. bu bir geçiş süreci midir? Bana bir yol gösterebilirseniz nasıl sevinirim. Irmağı ve sizi öpüyorum.

Yorum Yap

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

Devamı

post-image
Biz

Çok içimden geldi…

Yıl 1999, 21 yaşındayım. Sabah Gazetesi’nin Bayan Sabah ekinde köşe yazıyorum. Sunulan fırsata bakar mısınız? (Gerçi herkese sunulmuyordu, kendimi de ezmeyeyim şimdi burada…) Aylarca...
devamı