Evde oynadıklarımızı sık sık yazıyorum. Dün düşünürken baktım ki, birini unutmuşum. E onun da hatırı kalmasın. 🙂
Oyunumuz, ülkelerle ilgili. Hem eğlendiren hem eğitici oyunlardan.
Soruyorum:
– Irmak bana bir ülke söyle, oradaki pizza çok güzel olsun.
– Bana bir ülke söyle başkenti Ankara olsun.
– Bana bir ülke söyle orada Eyfel kulesi olsun…
Diye diye piramitlerle Mısır’a, kangurularla Avustralya’ya gidiyoruz. Çaktırmadan çok da güzel öğreniyor.
Evet harita oyunu da favorilerinden ama bunu da en az onun kadar seviyor. Hem oyunun en güzel yanı, örneklerin çoğaltılabilmesi, ülkelerin şehir şehir de anlatılabilmesi… Hem bizim de bilgiler taze kalıyor, fena mı? Zaten Irmak’la hafıza oyunu (aynısını bulmaca) oynaya oynaya bol bol beyin jimnastiği yaptığımızı düşünüyorum karı koca. (Umarım sandığım gibidir. 😉)
Aklıma gelmişken paylaşayım dedim. Diğer oyunlarımızı da bu yazıda ve içindeki bağlantılarda görebilirsiniz. Siz okumadan söyleyeyim, dün sordum en sevdiği oyunu. Cevabı, “aynısını bulmaca” oldu. Anlatmıştım daha önce, 2,5 yaşında birkaç kartla başladık, şimdi 100’ün üzerinde kartla oynuyoruz.
Bu arada, Ankara’dayız hâlâ. Pazartesi yola çıkıyoruz, koşturma başlıyor. Fotoğrafı da arkadaşıma gittiğimizde çektim. Scooter kaymayı bıraktığında da kask başından çıkmıyor. 🙃
Yaşça daha küçük çocuklar için bu oyunun hayvan, yemek, renk vs. bir çok versiyonu türetilebilir. Bizim oynadığımız bir versiyonu adımın linkinde var.
Kelime haznesine ve genel kültüre olan katkısı da inkar edilemez tabii ama konuşmayı, sohbeti, iletişimi geliştirmek için bu oyunların çok yararını gördüm ben bir anne olarak.
Biz de benzer oyunlar oynuyoruz.Mesela alfabetik sıraya göre ülke,meyve-sebze,şehir vb. Sırayla söylüyoruz,A ile başlayanı o söylediyse B ile başlayanı ben.Bir de kaldırımda yürürken eğer kaldırımda çizgiler varsa üzerinden zıplama oyunumuz var,özellikle yol uzunsa iyi oluyor,nasıl geçtiğini anlamıyoruz:)