Hep yazıyorum.
Bunu yazmaktan vazgeçmeyeceğim.
Bu konudaki agresifliğimden hiç kurtulamayacağım sanırım.
Eleştirirken çok can yaktığımızın farkında mıyız? Kendimi de dahil ediyorum bu gruba. Çünkü bunu yapıyoruz. Hep yapıyoruz.
Ay annesi, biraz zayıflamış. İyi beslenemiyor mu? (Evet, yedirmiyorum. Her şeyi babasıyla biz yiyoruz.)
Ah yazık çocuğa, her gün okula mı gidilir? (Kaç gün gidecek pardon? Düzen denen bir kavramdan haberiniz var mı? ya da orada ne kadar eğlendiğinden haberiniz var mı diyeyim…)
Aaa bırakıp çıkıyor musunuz anneanneye? Yazık değil mi? (Bana yazık değil mi? Zaten yeni başladı haftada bir gün annemde kalmaya. Bu, ona da iyi geliyor bana da. Sana neden dokundu onu anlamadım.)
İskambil oyunları mi öğretiyorsunuz? Kumar o! Günah! (Şimdi burada oturup aslında bazı oyunların gerçekten kafa çalıştırdığını yazmayacağım. Susma hakkımı kullanıyorum. Kendimi sansürlüyorum an itibarıyla)
Ay hâlâ sen mi uyutuyorsun? Geç kalmadın mı uyku eğitimine? (Sana ne. Ben uyutuyorum. Bayılıyorum onu öpüp koklayarak uyutmaya. Ağlatarak uyku eğitimine inanmıyorum. Uygulamadım. Uygulayanlara saygım sonsuz. Ama ben yapmadım.)
Bavul taşısaydın. O yedek eşyalar da ne öyle? (Sen mi taşıyorsun? Evet çanta büyük. İkişer adet yedek var içinde. Çocuk bu. Terler, üstü ıslanır, sabah çıkarım evden gece girerim ve o sırada yedek gerekir… Bu seni neden rahatsız etti?)
Ne o, yoksa tavuk mu yediriyorsun? (Evet, et de yiyor, balık da tavuk da. Hepsinden yiyor. Sebze de yiyor. Kendim ne yiyorsam ona da veriyorum.)
Saçı terletmiyor mu? Kestirsene. (İşte bu soru Irmak’ı çıldırıyor. Zaten kıvır kıvır olduğu için uzadıkça fark edilmiyor ve bu onu üzüyor. Onun yanında kestir teklifi geldi mi benim yerime o cevap veriyor. Ben de susuyorum. “Seni sevmiyorum bana karışamazsın” dediğinde, “ay kızım öyle söylenir mi” cümlesi çıkmıyor ağzımdan…)
Ah bu tablet ile büyüyen nesil nasıl olacak acaba? (İşte onu ben de senin kadar merak ediyorum. Zor yemek yiyordu ve tek kurtarıcım tablet idi. Yemek sırasında video açıyordum. Ben çocuğumun eline tablet veriyorum artık. O göre oyunlar yükledik. İngilizce programlardan çok kelime öğrendi. Çocuğuyla gerçekten fazla oynayan bir anneyim. Ben iş yaparken kendi oyuncaklarıyla oynamasına teşvik ediyorum ama bazen olmuyor işte. Tablet istiyor. Ben de veriyorum. Tabii ki saatlerce tutmuyor elinde ama veriyorum. Yalan mı söyleyeceğim?)
Geceleri sizin yatağa mı geliyor? Of, olmaz ama. (Neden olmasın. Hiç 15 yaşına gelip de anne abasıyla uyuyan çocuk var mı? Oh ne güzel geliyor sabaha karşı, beraber uyuyoruz üçümüz. Bana öyle iyi geliyor ki…)
Daha yazmıyorum. Sonraki yazıya saklıyorum hakkımı. Yoksa şimdi ben yazmaktan yorulurum, siz de okumaktan 🙂
ayy yeminle gelip seni alnından öpesim geldi 🙂 illa yorum yapmak için yaptığım her işe karışan insanlara ayar oluyorum illa terslemekmi gerekiyor anlamıyorum ki.bir sınırı olmalı ya bir durup demeli insan ya babane koca kadın napacagını bilir diye bir düşünür yani ama yok malesef
Wavvvvv süperdi söylemek isteyipde söyleyemediğim herseyi söylemişsinizz
Müthiş olmuş kalbinize sağlık 😉
Doğru söze ne denir aynen konuşmuş olmak için konuşulmuş sözler kurulmuş cümleler ve eminim hepsini kendide yapmıştır veya yapıyordur hepsine ayrı ayrı katıldım kızım 3 yaşında bazen kendi sızar bazen ayakta sallarız uykuya geçişi problemli tabiki saatlerce sallamıyoruz 5 dk içinde dalıyor ve yatağına yatırıyoruz bazen kıyamıyorum kardeşi bizim odada diye gece kalkıp kızımı yanıma aldığım oluyor ve evet kardeşi doğana kadar bizimle yattı bende bayılıyorum onları koklayarak uyumaya kime ne ? ve evet anneme giderken taşınıyorum zannedenler olabilir çünkü ben çocuklarımı rahat ettirmeyi seviyorum mama sandalyesi yürüteçi her türlü incesi kalını gezmelik için kıyafeti pijaması bazen yastıklarını bile götürdüğüm oluyor bi poşet oyuncak hazırlıyorum herkesin anneliği kendine .. saygı duymayı öğrenmeliyiz