Biz Cimcirik & Ben

Sakarlıkta dünya markası!

yest_inchpe

Sakarlıkta bir dünya markasıyım. Sürekli kolumu bacağımı bir yere çarparım, köşeleri dönerken mutlaka bir yerlerimi sıyırırım. Evde kırılan bardak ve tabağın haddi hesabı yok. Ancak bilimsel açıklamam da var. Yani “sakarım” deyip kestirip atmıyorum.

16 yaşına kadar 15o idi boyum. Bütün arkadaşlarım benden bir kafa uzundu. O dönemler “Kızlar regl olduktan sonra uzamaz” dendiği için açıkçası uzama umudum da yoktu. (Şimdi araştırdım, artık bu pek telaffuz edilmiyor, tersini iddia eden makaleler buldum.) Kafaya taktığım da yoktu zaten. Fakat bir yaz… Lise 1’den, Lise 2’ye geçeceğim yaz, 3 ay yattım. Dışarı çıkamadım, tatile gidemedik. Öyle kol bacak ağrısı hayatımda yaşamadım bir daha. Hiç unutmam da o ağrıyı. (Bir de 4,5 yaşındayken apandisit nedeniyle yaşadığım bacak ağrısı hafızamda)  Annemler koşarak doktora götürdüler tabii. Sonuç: “Hiçbir şey yok, kızınızın boyu uzuyor.” Ve evet uzadım… Ağrıdan kıvrandım ve uzadım. 1.65 başladım okula. Öğretmenler tanımadı beni. Ben bile tanımıyordum ki kendimi onlar tanısın. Hani şimdi nasıl çocukların dolapları baştan aşağı değişiyor her mevsim. Aynen öyle oldu bana da. Ayaklarım da oldu 40. 🙂  Ergenliğim 20’li yaşlarda bitti. (Gerçi bence hâlâ devam ediyor…)

Sadece boyum uzamakla kalmadı. Kilo da aldım. Bir anda 60 kilodan 73 kiloya fırlamıştım. Ergen irisi olarak dolaştım bir sene. Ardından spor ve rejimle kendime geldim. Bir büyüdüm, pir büyüdüm yani.  Göğüslerim de büyüdü. “Bütün arkadaşlarım sutyen takıyor bende bir tık yok” diye ağlarken (ergenlik krizleri diyelim…) birden, 3 ay içinde büyüdüler. Her şey tek bir yazda oldu. Şimdi 170 civarıyım. Son 5 santimi de Lise 2’den sonra uzadım. Koca kazık ben, uzadım da uzadım anlayacağınız. 14 yaşında regl olup ondan kaç sene sonra boy atan bir kız olarak doktorları da şaşırttım. Fakat bu birden uzamak bütün dengemi şaşırmama neden oldu. Beyin alışmış küçük vücuda, masayla koltuğun arasından geçeceğini sanıyor, geçerken güm çarpıyorum, morarıyor. Öyle çok çarpıyordum ki, annem yine dayanamamış, çocuk gelişim uzmanına sormuş bu durumu. Nedeni basitmiş, birden büyüyen çocuklarda olması çok normalmiş.

Tamam. O zaman normaldi. E ben yaklaşık 20 senedir aynı boydayım. Bu beyin neden alışmadı acaba hâlâ bu vücuda, bu boya? Masa ve sehpa hizasında her yerim mosmor dolaşıyorum. Çocukları boylarını hesaplıyorlar ya hani. Mesela erkekler için anne boyu ve baba boyunu topluyorsunuz, ikiye bölüyorsunuz. Çıkan sonuca 6 ekliyorsunuz. Kızlar için de aynısı. Sadece onlar 6 eklemek yerine, 6 çıkarıyorsunuz. Bu hesaba göre Irmak 1.67 olacakmış. Ancak kendimi hesaplıyorum, benim 1.61 olmam gerekiyor bu durumda. E olmadım… Tutmadı bende 🙂 Tutsa şaşardım zaten.

Boy bence hiç dert değil, hatta minyon olmak kadınlara çok yakışıyor da sakar olmak zor. Gerçekten. Hiç öyle özenerek bardak almam eve. Kırılacağını bildiğimden, özenemem… Devamı olan takımları tercih ederim.

Bakalım bizim cimcim yavaş yavaş mı uzayacak yoksa birden uzayıp sakarlık tacımı elimden mi alacak? 🙂

Yorum Yap

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

Devamı

post-image
Biz

Çok içimden geldi…

Yıl 1999, 21 yaşındayım. Sabah Gazetesi’nin Bayan Sabah ekinde köşe yazıyorum. Sunulan fırsata bakar mısınız? (Gerçi herkese sunulmuyordu, kendimi de ezmeyeyim şimdi burada…) Aylarca...
devamı