Canım arkadaşım, iyi ki tanımışım dediğim lokum kadın Esra’ya söz vermiştim bunu yazacağıma dair.
Yaklaşık bir hafta gecikmeli oldu ancak nihayet fırsat bulabildim…
Tekrar tekrar yazmayayım her şeyi. Ama biliyorsunuz yaşadığım düşüğü.
Haliyle yıkılmıştım. (2009 Ocak)
Zorunlu kürtajın ardından her regl oluşumda da yıkılmaya devam ettim.
Zaten bir yıldan fazla bir süre denemiştik ve hamile kalamamıştım. İkimizde de bir sorun görünmüyordu ama olmuyordu. Stresten bile denmişti. Kafamı “hamile kalmaya” taktığım için geciktikçe gecikiyordu her şey. Doğru düzgün yumurtlayamıyordum bile. (O zamanki doktorumun söylediklerine göre…)
Düşüğün ardından tekrar bir yıl beklemek bana korkunç geliyordu.
Öyle ağlıyordum ki regl olduğumda, Arkın da benimle perişan oluyordu. İşe gidemiyordum iki gün…
Bir gece bana söz verdi.
“Söz veriyorum. Eğer 6 ay içinde hamile kalamazsan diğer yöntemleri denemeye başlayacağız” dedi.
Bunu duydum.
Rahatladım.
Ertesi ay hamile kaldım.
Gerçekten stresten mi bilmiyorum.
Ama rahatlamak iyi geldi.
“Doğal yolla olmazsa diğerlerini denerim”i bilmek bana ilaç oldu.
Mayıs’ta söz verdi.
Temmuz’da 5 haftalık hamile olduğumu öğrendim.
Diyeceğim o ki…
Bu stresin bize yapmayacağı yok! Ama hayatımızdan çıkmaya da niyeti yok!
