Geçen sabah internette bir şey hakkında bilgi ararken birazdan okuyacağınız makale ile karşılaştım HuffingtonPost’ta.
Biz
Sosyal medyanın gücü tartışılmaz. Öyle tatlı insanlar tanıdım ki. Öyle farklı hikayeler duydum ki. Ve aslında çoğu zaman şikayet ediyoruz ancak öyle çok birbirine...
Soğuk havalarda çocuklarla ne yapacağımızı şaşırıyoruz. Hadi yağmur olmasa yine parklara kaçacağız da yağmur ve kar bizi durduruyor. Ben dönem dönem neler oynadığımızı...
Aslında bu haber posta kutuma düştüğünde çok sevinmiştim. Hemen yayınlarım diyordum da…
Merhaba ben Aliye, 30 yaşında, Adana’da yaşayan, 3,5 yaşında bir kız çocuk annesiyim. Ben kendini bildi bileli okuyan, çalışan, beyaz yakalı bir şehir insanı...
Ne zamandır bir kendini sorguluyorum. O yüzden de buraya yazasım gelmedi hiç. Her konu sorguluyorum hem de.
Biliyorsunuz, sosyal medyada eğlenmek istedim. Baktım ki yüzümüz gülmüyor, bir gün oturttum sevgili kocayı telefonun karşısına. #arkinnaber diye başladım.
Nişanlıyız. Meğer ne zormuş nişanlı kalmak. Annem bana B Vitamini içirdi zorla. Sinir sistemimi dengeye soksun diye. Sormuş doktora…
Oturmuş, çalışıyordum. Malum, derginin bitmesine az gün kaldı. Haber topluyorum, gelen yazıları düzenliyorum… Tek başımayım, ancak yetişiyorum.
Deveye hendek atlatmaktan da zor… Hatta bence ağzınla kuş tutmaktan da!